Agrilus nicolanus
Agrilus nicolanus to gatunek chrząszcza należący do rodziny bogatkowatych oraz podrodziny Agrilinae.
Po raz pierwszy gatunek ten został opisany w 1924 roku przez Jana Obenbergera.
Charakteryzuje się mocno wydłużonym ciałem, którego długość wynosi od 3,7 do 5,8 mm. Ubarwienie jest jednolicie ciemnooliwkowe, a samce mają zielonkawy odcień na czole oraz bokach przedplecza. Kolorystyka jest generalnie nieco jaśniejsza w porównaniu do podobnego gatunku A. betuleti. Głowa wyróżnia się niezbyt wypukłym ciemieniem, które jest słabiej zaokrąglone niż u opiętka topolowca, a jego powierzchnia jest podłużnie pobrużdżona. Zarys przedplecza ma brzegi boczne mniej więcej równoległe. Przedpiersie zawiera płat przedni z wyraźnie wykrojoną krawędzią przednią.
Biologia oraz ekologia tego opiętka są wciąż mało poznane. Osobniki dorosłe można spotkać od maja do lipca.
Jest to gatunek palearktyczny, występujący w Polsce oraz w europejskiej, syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji, a także w Chinach, Korei Północnej, Korei Południowej i Japonii. W Polsce notowany jest jedynie z Puszczy Białowieskiej oraz Biebrzańskiego Parku Narodowego.
== Przypisy ==