Agrilus delphinensis

Agrilus delphinensis to gatunek chrząszcza należący do rodziny bogatkowatych oraz podrodziny Agrilinae.

Taksonomia

Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1897 roku przez Elzéara Abeille de Perrina. Czasami bywa klasyfikowany jako podgatunek opiętka białowieskiego.

Morfologia

Jest to chrząszcz o znacznie wydłużonym ciele, osiągającym długość od 4 do 5,3 mm, smuklejszym niż ciało opiętka białowieskiego. Charakteryzuje się jednolitą, jaskrawą niebieską barwą, rzadko z zielonkawym odcieniem. Wierzch ciała pokryty jest ciemnym, krótkim i mało widocznym owłosieniem. Głowa ma duże oczy, które w widoku przednim sięgają dolnymi brzegami poniżej podstaw czułków. Krawędzie wewnętrzne oczu rozchodzą się ku górze w linii prostej. Ciemię jest wypukłe, pokryte okrągłymi punktami i pozbawione zmarszczek. Policzki są węższe, mają szerokość połowy szerokości oczu. Przedplecze w tylnej części ma parę wyraźnych, głębokich wcięć przy brzegach bocznych. Krawędzie boczne przedplecza są podwójne, a z tylnych kątów wychodzą rozszerzone ku przodowi żebra (kile). Przedpiersie ma słabo rozwinięty płat przedni z płytko wklęśniętą krawędzią oraz równoległe boki wyrostka międzybiodrowego. Odwłok ma rowek wzdłuż krawędzi ostatniego widocznego sternitu, który jest niezmodyfikowany i zaokrąglony.

Ekologia i występowanie

Larwy tego gatunku są ksylofagiczne i monofagiczne, żerując w gałęziach wierzb o grubości palca. Wśród roślin żywicielskich można wymienić wierzby: iwę, szarą, uszatą i wiciową.

Jest to gatunek palearktyczny, który występuje w takich krajach jak: Niemcy, Szwajcaria, Austria, Włochy, Finlandia, Łotwa, Litwa, Polska, Czechy, Słowacja, Węgry, Ukraina, Rumunia, Słowenia, Chorwacja, Serbia, Czarnogóra, Macedonia Północna oraz w europejskiej części Rosji.