Agrilus convexicollis

Agrilus convexicollis to gatunek chrząszcza, który należy do rodziny bogatkowatych oraz podrodziny Agrilinae.

Taksonomia

Gatunek został po raz pierwszy opisany w 1849 roku przez Ludwiga Redtenbachera. W ramach tego gatunku wyróżnia się dwa podgatunki:

  • Agrilus convexicollis convexicollis Redtenbacher, 1849
  • Agrilus convexicollis mancini Obenberger, 1927

Morfologia

Chrząszcz ten ma wyraźnie wydłużone ciało o długości od 3,5 do 5,5 mm, ubarwione w odcieniach zielonobrązowych z dodatkiem złotomiedzianego koloru na przedpleczu. Jego głowa jest wyposażona w duże oczy, które niemal stykają się z przednią krawędzią przedplecza. Przedplecze charakteryzuje się podwójną krawędzią boczną oraz poprzecznie wysklepioną częścią środkową, a brak mu płytkiej bruzdy podłużnej. Pokrywy chrząszcza pokryte są delikatnymi, czarnymi włoskami, które są trudne do zauważenia i mają bardziej lub mniej okrągły przekrój. Przedpiersie posiada rombowaty wyrostek międzybiodrowy, natomiast wyrostek zapiersia wyróżnia się wklęsłością pomiędzy biodrami środkowej pary odnóży. Rowek wzdłuż krawędzi ostatniego widocznego sternitu odwłoka jest u jego wierzchołka odgięty do wewnątrz, a przed tym rowkiem znajdują się dodatkowe bruzdy poprzeczne.

Ekologia i występowanie

Larwy tego gatunku rozwijają się w martwych lub umierających gałęziach drzew i krzewów liściastych. Wśród roślin, które są ich żywicielami, można wymienić lilak pospolity, ligustr pospolity oraz jesion wyniosły. Osobniki dorosłe można zaobserwować od czerwca do lipca lub sierpnia.

Jest to gatunek palearktyczny. Podgatunek nominatywny występuje w takich krajach jak Francja, Belgia, Niemcy, Szwajcaria, Austria, Włochy, południowa Szwecja, Polska, Czechy, Słowacja, Węgry, Białoruś, Ukraina, Rumunia, Bułgaria, Słowenia, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Serbia, Czarnogóra, Albania, Macedonia Północna, Grecja oraz w europejskiej części Rosji. Na Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej jest klasyfikowany jako gatunek narażony na wymarcie (VU). Podgatunek A. c. mancini występuje w kontynentalnych Włoszech oraz na Sycilii.

Przypisy