Agrément w prawie dyplomatycznym
Agrément (fr. 'zgoda, aprobata, przyjęcie’, łac. grātus 'miły, przyjemny, atrakcyjny’) to wstępna zgoda państwa na przyjęcie konkretnej osoby na stanowisko szefa misji dyplomatycznej innego kraju. Zanim państwo wyśle swojego przedstawiciela, musi upewnić się, że osoba ta zostanie zaakceptowana przez państwo przyjmujące. W tym celu, w formie poufnej, składana jest prośba o udzielenie agrément (demande d’agréation), która zawiera krótkie CV kandydata i jest przesyłana do ministerstwa spraw zagranicznych państwa, w którym ma być akredytowany. Państwo przyjmujące ma prawo do udzielenia lub odmowy agrément, a w przypadku odmowy nie jest zobowiązane do uzasadnienia swojej decyzji, chociaż zazwyczaj to robi, aby wyjaśnić powody swojego stanowiska. Poufność tego procesu ma na celu zapewnienie swobody działania państw oraz ochronę prestiżu kandydata, gdyby spotkał się z odmową.
Przyczyny odmowy udzielenia agrément mogą być związane z osobą kandydata (np. wcześniejsze negatywne wypowiedzi na temat kraju, w którym miałby być akredytowany) lub wynikać z obecnego stanu relacji między państwami (np. odmowa agrément jako forma wyrażenia chłodnych stosunków).
W praktyce procedura uzyskania wcześniejszego agrément dotyczy szefów misji dyplomatycznej w pierwszej (ambasador, nuncjusz apostolski) oraz drugiej klasie (poseł). Nie stosuje się zapytań o agrément w przypadku chargé d’affaires, czyli szefów misji w trzeciej (ostatniej) klasie.
Agrément jest niezbędnym, ale niewystarczającym warunkiem do objęcia funkcji szefa misji. Misja rozpoczyna się dopiero po akredytacji, czyli przyjęciu listów uwierzytelniających przez głowę państwa (w przypadku szefów misji w pierwszej i drugiej klasie) lub listów wprowadzających przez ministra spraw zagranicznych (w przypadku chargé d’affaires) państwa przyjmującego.