Agostino di Duccio (urodzony w 1418 roku we Florencji, zmarły w 1481 roku w Perugii) był włoskim rzeźbiarzem działającym w okresie wczesnego renesansu.
Życiorys
Początkowo współpracował z Donatello i Michelozzo w Prato. W 1441 roku został oskarżony o kradzież cennych przedmiotów z zakonu we Florencji, co skutkowało jego wygnaniem z miasta. W 1446 roku, podczas swoich badań nad gotycką rzeźbą w Wenecji, poznał Mateo de Pasti, który zaproponował mu współpracę przy projektowaniu i renowacji wnętrza Tempio Malatestino w Rimini. Agostino di Duccio stworzył tam dekoracje reliefowe w kaplicy Wyzwolonych Zawodów, kaplicy Zabaw Infantylnych, kaplicy Piety oraz w kaplicy Planet, którą ozdobił marmurowymi płaskorzeźbami przedstawiającymi siedmiu bogów planetarnych oraz związane z nimi znaki zodiaku.
W latach 1457–1462 wykonał marmurową fasadę Oratorio di San Bernardino w Perugii. W kolejnych latach, aż do 1470 roku, rzeźbił głównie we Florencji. Wykonał wiele dzieł, w tym na zlecenie Piotra Medyceusza płaskorzeźbę Madonna d’Auvillers, która obecnie znajduje się w Luwrze. W 1473 roku zaprojektował zewnętrzną fasadę jednej z bram miejskich Perugii – Porta di San Pietro.
Jego prace można znaleźć w Amelii oraz w National Gallery of Umbria w Perugii.
Przypisy
Bibliografia
Isa Belli Barsali: AGOSTINO di Duccio. Dizionario Biografico degli Italiani – Volume 1, 1960. [dostęp 2017-01-02]. (wł.).