Agostino Di Bartolomei
Agostino Di Bartolomei (urodzony 8 kwietnia 1955 w Rzymie, zmarły 30 maja 1994 w Castellabate) był włoskim piłkarzem, który grał na pozycji środkowego pomocnika lub libero. Miał przydomki „Ago” oraz „Diba”.
Życiorys
Di Bartolomei pochodził z przedmieść Rzymu. Swoją przygodę z piłką nożną rozpoczął w dzielnicy Garbatella, a niedługo potem dołączył do drużyny juniorskiej AS Roma. W 1972 roku został włączony do kadry pierwszej drużyny, a swój debiut w Serie A zaliczył 22 kwietnia 1973 roku w zremisowanym 0:0 meczu z Interem Mediolan, mając wówczas 18 lat. W pierwszych dwóch sezonach w dorosłym futbolu zagrał jedynie w 10 spotkaniach, a swój pierwszy gol zdobył w 1. kolejce sezonu 1973/1974 w październikowym meczu z Bolonią, wygranym 2:1.
W sezonie 1974/1975 wystąpił w 13 meczach i po raz pierwszy zajął z AS Roma miejsce na podium. Na sezon 1975/1976 został wypożyczony do Lanerossi Vicenza, gdzie zyskał miejsce w pierwszym składzie i zdobył 4 bramki. Latem 1976 roku wrócił na Stadio Olimpico, gdzie pod wodzą trenera Nilsa Liedholma wywalczył miejsce w podstawowej jedenastce, grając na środku pomocy. W swoim pierwszym sezonie zdobył 8 goli, a w kolejnym, z 10 bramkami na koncie, został najlepszym strzelcem drużyny.
W 1980 roku Di Bartolomei zdobył swój pierwszy sukces w karierze, zdobywając Puchar Włoch. Sezon 1980/1981 był równie udany, gdyż po raz drugi z rzędu zdobył krajowy puchar oraz zajął wicemistrzostwo Włoch. W sezonie 1981/1982 AS Roma zakończyła ligę na 3. miejscu w tabeli. Latem 1982 roku, po odejściu libero Maurizio Turone, Liedholm zaskakująco przesunął Agostina na tę pozycję. Mimo gry w obronie, Di Bartolomei zdobył 7 goli w lidze (najwięcej po Roberto Pruzzo) i znacząco przyczynił się do wywalczenia przez „giallo-rossich” pierwszego mistrzostwa kraju od 1942 roku. W 1984 roku zdobył kolejny Coppa Italia, wicemistrzostwo Włoch oraz dotarł do finału Pucharu Mistrzów, w którym zagrał pełne 120 minut, skutecznie wykonując rzut karny w serii rzutów karnych, choć Roma przegrała 2:4 z Liverpoolem.
W AS Roma spędził 11 sezonów, rozgrywając 237 meczów ligowych (z czego ponad 130 jako kapitan) i zdobywając 50 bramek.
Latem 1984 roku Di Bartolomei zmienił klub, przechodząc do A.C. Milan, gdzie również miał pewne miejsce w składzie, ściągnięty przez Nilsa Liedholma. W 1985 roku zajął z Milanem 5. miejsce w Serie A oraz zdobył pierwszy puchar kraju w barwach nowego klubu. W 1986 roku zakończył sezon na 7. pozycji, a rok później na 5. miejscu. Dla Milanu rozegrał 88 meczów i zdobył 9 goli.
W 1987 roku Agostino zasilił szeregi AC Cesena, z którą zajął 9. miejsce w lidze. Rok później przeszedł do Salernitany, w której grał przez 2 sezony w Serie C1/B, a w 1990 roku zakończył swoją piłkarską karierę w wieku 35 lat.
Po zakończeniu kariery Di Bartolomei napotkał trudności natury osobistej. Zmarł 30 maja 1994 roku, w 10. rocznicę meczu z Liverpoolem, popełniając samobójstwo w swoim domu w Castellabate, strzelając do siebie z pistoletu.