Agostino Depretis (ur. 13 stycznia 1813 w Mezzana Corti, zm. 29 lipca 1887 w Stradelli) był włoskim politykiem o liberalnych poglądach oraz dwukrotnym premierem Włoch (w latach 1876–1879 i 1881–1887).
Życiorys
W 1834 roku ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Pawii. W 1848, w czasie Wiosny Ludów, został wybrany na deputowanego do pierwszego parlamentu piemonckiego, gdzie sprzeciwiał się działaniom Cavoura. W 1853 roku, obawiając się niepowodzenia, nie uczestniczył w planowanym przez Mazziniego powstaniu w Mediolanie. W 1860 roku był jednym z liderów wyprawy tysiąca na Sycylię. Pełnił funkcję premiera Włoch od marca 1876 do lipca 1887, z przerwą w latach 1879–1881. Wprowadził powszechny obowiązek szkolny dla dzieci w wieku od 6 do 9 lat oraz bezpłatną naukę, a w 1882 roku nową liberalną ordynację wyborczą. W polityce zagranicznej dążył do zacieśnienia relacji z państwami centralnymi; w 1882 roku był jednym z sygnatariuszy Trójprzymierza. Inicjował również ekspansję kolonialną Włoch w Afryce. Po klęsce włoskich żołnierzy w bitwie pod Dogali w styczniu 1887 roku, jego rząd podał się do dymisji, jednak w kwietniu Depretis objął kierownictwo nowego rządu; zmarł kilka miesięcy później.
Bibliografia
Nowa encyklopedia powszechna PWN, t. 2, Warszawa 1998.
Agostino Depretis, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).