Agostino Barelli

Agostino Barelli (ur. 1627 w Bolonii, zm. po 1687 w tym samym mieście) był włoskim architektem okresu baroku, najbardziej znanym z realizacji w Monachium.

Życiorys

Pierwszym udokumentowanym dziełem Barellego jest kościół św. Bartłomieja w Bolonii, prawdopodobnie zmodernizowany według projektu G.B. Falcettiego, który został konsekrowany w 1664 roku.

W 1662 roku Barelli przybył do Monachium na zaproszenie elektora bawarskiego Ferdynanda Marii Wittelsbacha. Zlecił mu on budowę kościoła dla teatynów, który miał być zrealizowany jako spełnienie ślubów jego żony Henrietty Adelaidy po narodzinach ich dziecka, Maksymiliana Emanuela. Barelli rozpoczął budowę monumentalnej świątyni, czerpiąc inspirację z rzymskiego kościoła Sant’Andrea della Valle. Po narodzinach syna, elektor podarował żonie posiadłość z małym zamkiem, znajdującą się na północny zachód od miasta, którą Henrietta Adelaida nazwała „zamkiem nimf” (niem. Nymphenburg). Przebudowę zamku również zlecono Barellemu.

W 1674 roku Barelli opuścił Monachium, a prace nad kościołem teatynów kontynuowali przełożony miejscowych teatynów P. Spinelli oraz architekt Enrico Zuccalli, który także zajmował się budową rezydencji Nymphenburg.

Informacje na temat działalności Barellego w Bolonii po 1675 roku są mocno niepewne. Wiadomo, że został architektem miejskim. W 1677 roku zaprojektował jedną z bram miejskich, Porta delle Lame, a w 1682 roku kopułę kościoła Madonna del Baraccano. Oprócz tych dzieł, które się zachowały, istnieją wzmianki z 1687 roku dotyczące jego projektów kościoła św. Małgorzaty, które nigdy nie zostały zrealizowane. Data śmierci architekta również pozostaje niepewna; niektórzy wskazują na rok 1679, podczas gdy inni sugerują, że zmarł po zaprojektowaniu kościoła św. Małgorzaty, być może w 1699 roku.