Agobard

Agobard (urodzony w 769 lub 779 roku w Hiszpanii, zmarł 6 kwietnia 840 w Lyonie) był teologiem, pisarzem kościelnym oraz arcybiskupem Lyonu.

Życiorys

Ukończył szkołę katedralną w Lyonie. W 804 roku przyjął święcenia kapłańskie, a dwa lata później, w 813 roku, został biskupem. Pełnił funkcję po usuniętym arcybiskupie Lyonu, Leidradzie, a po jego śmierci w 816 roku został wyświęcony na arcybiskupa. Z powodu swojego zaangażowania w sprawy polityczne, związane z konfliktem cesarza Ludwika Pobożnego z jego synami, musiał uciekać do Italii, jednak później powrócił do pełnienia swoich obowiązków. Zmarł uważany za osobę świętą, chociaż jego kult nie został oficjalnie zatwierdzony. Był jednym z teologów, którzy przyczynili się do potępienia adopcjanizmu oraz zwolennikiem przewagi władzy duchownej nad świecką.

Walka z zabobonami

Agobard szczególnie intensywnie zwalczał przesądy ludowe, zwłaszcza te związane z uprawą roli. Jego traktaty przeciwko tzw. tempestarii, czyli zaklinaczom deszczu, które miały rzekomo kontrolować deszcz i grad, są dobrze znane. Zauważał, że wieśniacy chętniej płacili tym czarownikom niż uiszczali dziesięcinę. Mimo to, starał się ratować rolników przed samosądami ze strony ludzi, którzy grozili wywołaniem złej pogody.

Stosunek do Żydów

Jako arcybiskup Lyonu Agobard wykazywał niechęć wobec Żydów, co objawiało się m.in. próbą wywołania rozruchów antyżydowskich podczas panowania Ludwika Pobożnego. Mimo tego, a także zakazywania chrześcijanom pozdrawiania Żydów, w swoich pismach Agobard nie oskarżał ich o popularne wówczas zarzuty, takie jak mord rytualny. Dodatkowo, Żydzi nie mogli dokonywać zakupów.