Ago Agaj

Ago Agaj (ur. 7 marca 1897 w Ramicë, zm. 24 grudnia 1994 w Clearwater) był albańskim agronomem.

Życiorys

Ago Agaj rozpoczął swoją edukację w tureckojęzycznej szkole podstawowej we Wlorze, a następnie kontynuował naukę w Wiedniu, gdzie zdobył tytuł inżyniera agronomicznego, specjalizując się w Górnym Śląsku, który wówczas należał do Niemiec. Po ukończeniu studiów pracował w Polsce oraz Mołdawii.

W 1919 roku powrócił do Albanii, uczestnicząc w bitwie o Wlorę. Następnie wyjechał do Niemiec, gdzie w latach 1920-1923 współpracował z profesorem Uniwersytetu Kolońskiego, Ernstem Nowakiem, przy tworzeniu map geograficznych, topograficznych oraz geologicznych Albanii. W 1924 roku dołączył do Komisji ds. ostatecznego ustalenia nomenklatury map Albanii. Na zlecenie holenderskiego koncernu Shell brał również udział w badaniach glebowych oraz był obecny podczas inauguracji pierwszego szybu naftowego w Albanii.

W Albanii pracował w Ministerstwie Rolnictwa jako agronom w Wlorze, a później w Szkodrze, Beracie, Gjirokastrze i Delvinie. Pełnił także funkcję dyrektora Szkoły Rolniczej w Lushnji.

Agaj był przeciwnikiem rządów króla Zoga I i w 1936 roku został skazany na dożywocie za działalność antyzogistyczną. Po pewnym czasie został uwolniony przez włoskie władze i podjął pracę jako agronom w Ministerstwie Gospodarki Narodowej, a następnie został ministrem rolnictwa. Angażował się również w działalność Balli Kombëtar oraz pełnił funkcję burmistrza Mitrowicy, gdzie zorganizował lokalną żandarmerię i otworzył szkoły w języku albańskim, walcząc jednocześnie przeciwko czetnikom. Udało mu się uratować około 4000 Romów z rejonu Mitrowicy, starając się przekonać niemieckie władze, że Romowie mają pochodzenie egipskie.

Po kapitulacji Włoch został powołany na stanowisko ministra gospodarki.

W listopadzie 1944 roku opuścił Albanię, początkowo osiedlając się we Włoszech i Austrii, a przez następne 20 lat mieszkał w Egipcie. W latach 60. z powodu pro-sowieckiej polityki Egiptu, ostatecznie wyemigrował do Stanów Zjednoczonych.