Agnieszka Habsburżanka (urodzona 18 maja 1281; zmarła 10 czerwca 1364 w Königsfelden) była królową węgierską.
Życiorys
Agnieszka była drugą córką Albrechta I Habsburga oraz Elżbiety Tyrolskiej. W dniu 13 lutego 1296 roku w Wiedniu poślubiła króla Węgier Andrzeja III, będąc jego drugą żoną. Ich małżeństwo nie doczekało się potomstwa. Po śmierci męża opuściła Węgry, zabierając ze sobą znaczny majątek oraz pasierbicę Elżbietę, córkę Andrzeja III z jego pierwszego małżeństwa. Po przeprowadzce do Austrii, Agnieszka nadal czerpała wysokie dochody z Węgier.
Po brutalnym zamordowaniu ojca, Albrechta I, założyła wraz z matką i braćmi klasztor minorytów i klarysek w Königsfelden, w miejscu zbrodni. W pobliżu postawiła swoją rezydencję, gdzie prowadziła wystawne życie. W 1309 roku umieściła swoją pasierbicę w klasztorze dominikanek w Töss w poniżających okolicznościach, aby zapobiec ewentualnemu małżeństwu, które mogłoby umożliwić rywalom Habsburgów ubieganie się o tron węgierski.
Agnieszka miała również zainteresowanie mistyką; Mistrz Eckhart poświęcił jej swoje dzieło Liber Benedictus.
Przypisy
Bibliografia
Hamannová B., Habsburkové. Životopisná encyklopedie, Praha 1996, s. 61-62.