Agnieszka Francuska
Agnieszka Francuska (ur. 1171, zm. po 1205) była córką króla Francji Ludwika VII Młodego oraz jego trzeciej żony, Adeli z Szampanii. Pełniła rolę cesarzowej bizantyńskiej. Jej brat to Filip II August.
Życiorys
Agnieszka przyszła na świat w Paryżu jako najmłodsza córka Ludwika VII Młodego oraz królowej Adeli Szampańskiej. Jej pierwszym mężem, od 1180 roku, był Aleksy II Komnen, syn cesarza Manuela I. W Bizancjum przyjęła imię Anna. Ślub odbył się 2 marca 1180 roku, a 24 września tego samego roku została koronowana na cesarzową. Po śmierci męża w październiku 1183 roku, w wieku 13 lat, poślubiła jego mordercę, Andronika I, który również zginął 12 września 1185 roku. W 1194 roku jej trzecim mężem został arystokrata bizantyński Teodor Branas, syn wodza bizantyńskiego Aleksego Branasa. W trakcie IV wyprawy krzyżowej miała okazję spotkać krzyżowców francuskich. Jako była cesarzowa bizantyjska zgodziła się na złupienie Konstantynopola przez krzyżowców, co doprowadziło do powstania Cesarstwa Łacińskiego, które istniało do 1261 roku. Z najprawdopodobniej z trzecim mężem miała dwie córki, które wyszły za mąż za możnych bizantyjskich. Zmarła prawdopodobnie w 1205 roku w wyniku przewlekłych chorób, które nabyła podczas swojego życia w tym regionie, ponieważ od dzieciństwa była znana jako osoba chorowita.
Przypisy
Bibliografia
- Małgorzata Dąbrowska: Agnieszka z Francji w Konstantynopolu. W: Niebem i sercem okryta. Studia historyczne dedykowane dr Jolancie Malinowskiej. Red. Mariusz Malinowski. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2002, s. 41–63.
- Robert de Clari: Zdobycie Konstantynopola. Z języka starofrancuskiego przetłumaczył, wstępem i komentarzem opatrzył Zdzisław Pentek. Poznań: Antykwariat Naukowy im. Jana Konstantego Żupańskiego, 1997.
- Charles M. Brand: Agnes de France. W: Oxford Dictionary of Byzantium. Red. Alexander Kazhdan. T. 1. Nowy Jork – Oxford: Oxford University Press, 1991, s. 37.