Agnieszka Hohenzollern
Agnieszka (ur. 27 lipca 1584, zm. 16 marca 1629 na zamku w Neuhaus) była margrabianką brandenburską, księżną wołogoską, a później sasko-lauenburską. Była córką elektora brandenburskiego Jana Jerzego, należącego do dynastii Hohenzollernów.
Była czwartym znanym dzieckiem i drugą córką Jana Jerzego z jego trzeciego małżeństwa z Elżbietą anhalcką. Agnieszka została wydana za mąż za księcia wołogoskiego Filipa Juliusza, reprezentanta dynastii Gryfitów, będąc jedną z trzech córek Jana Jerzego, które poślubiły przedstawicieli tej rodziny. Ceremonia ślubna miała miejsce 25 czerwca 1604 w Kölln pod Berlinem, a wesele odbyło się 10 lipca tego samego roku w Wołogoszczy.
Po śmierci pierwszego męża, która miała miejsce 6 lutego 1625, Agnieszka ponownie wyszła za mąż. Jej nowym wybrankiem był Franciszek Karol sasko-lauenburski, a ich ślub odbył się 19 listopada 1628 w Bardo. Niestety, po niewiele ponad roku wspólnego życia, Agnieszka zmarła 16 marca 1629 na zamku w Neuhaus. Została pochowana w Lauenburgu 6 lipca 1629. Franciszek Karol przeżył ją o ponad trzydzieści lat, zmarł 20 listopada 1660.
Wygląd księżnej jest znany dzięki miedziorytowi z 1605 roku, który powstał na podstawie portretu Andreasa Riehla młodszego. Możliwe, że dzieło to zostało wykonane w związku z jej małżeństwem z Filipem Juliuszem, które zostało uwiecznione na bliźniaczych przedstawieniach.
Przypisy
Bibliografia
- Hannes H., Bildnisse der pommerschen Herzoginnen, [w:] Die Herzöge von Pommern. Zeugnisse der Herrschaft des Greifenhauses, red. N. Buske, J. Krüger, R.-G. Werlich, Wien–Köln–Weimar 2012 (Veröffentlichungen der Historischen Kommission für Pommern. Reihe V: Forschungen zur pommerschen Geschichte 45), s. 29-48.
- Rymar E., Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, ISBN 83-87879-50-9.
- Wachowiak B., Okres IV: Pomorze Zachodnie w początkach czasów nowożytnych (1464–1648). Odrodzenie się i upadek państwa pomorskiego, [w:] Historia Pomorza, red. G. Labuda, t. 2: Do roku 1815, cz. 1: (1464/66–1648/57), Poznań 1976, s. 651–1058.