Agnieszka Stanisława Bender
Agnieszka Stanisława Bender, urodzona 1 kwietnia 1962 roku w Lublinie, to polska historyczka sztuki.
Życiorys
W 1990 roku obroniła doktorat na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w dziedzinie nauk humanistycznych, specjalizując się w historii sztuki. Jej praca doktorska, napisana pod kierunkiem Tadeusza Chrzanowskiego, nosiła tytuł Złocone kurdybany w Polsce. Z problematyki importu wyrobów artystycznych. Później uzyskała habilitację.
Jej zainteresowania badawcze skupiają się na takich obszarach jak: sztuka nowożytna, sztuka XIX wieku, rzemiosło artystyczne, sztuka dekoracyjna, kostiumologia, a także artystyczne relacje między Polską a Włochami, Francją oraz Niderlandami.
Obecnie jest związana zawodowo z Instytutem Nauk o Kulturze i Religii Wydziału Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz Instytutem Historii Sztuki Wydziału Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
W latach 2016–2018 była dyrektorką Instytutu Polskiego w Rzymie oraz dyrektorką Muzeum Uniwersyteckiego Historii KUL w Lublinie.
Wzięła udział w komitecie wspierającym kandydaturę Karola Nawrockiego na prezydenta RP w wyborach w 2025 roku.
Jest członkinią zarządów Lubelskiego Towarzystwa Naukowego oraz Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
W 2016 roku, za swoje osiągnięcia w zakresie rozwoju nauki, została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi.
Agnieszka Bender jest córką Marii i Ryszarda Benderów, a także siostrą Bogny Bender-Motyki oraz Iwo Bendera.