Agnia, znana jako Anna Nikiticzna Błagowieszczenska (urodzona 28 listopada 1868 w Dosifiejewej Pustyni, zmarła 25 stycznia 1938 w Czerepowcu) była rosyjską mniszką prawosławną oraz ostatnią przełożoną monasteru Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Leuszynie.
Życiorys
Jej ojciec pracował w cerkwi jako psalmista i lektor (bez chirotesji lektorskiej). Ukończyła szkołę parafialną, gdzie nabyła umiejętności czytania i pisania. W wieku czternastu lat osiedliła się w żeńskiej wspólnocie, która żyła zgodnie z regułą zakonną w Leuszynie (monaster otrzymał status w 1885 roku). W 1891 roku została tam posłusznicą. Zaliczała się do najbliższych uczennic duchowych oraz współpracownic przełożonej wspólnoty, ihumeni Taisy. Istotny wpływ na jej życie miał również ojciec duchowy ihumeni Taisy, Jan Kronsztadzki. W monasterze pełniła funkcję przełożonej posłusznic, a od 1904 roku była pomocnicą ekonomki, a później ekonomką (obowiązki ekonomki przejęła mniszka Serafina, która została przełożoną nowo utworzonego Monasteru Terapontowskiego). W 1905 roku złożyła wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię zakonne Agnia. Rok później uhonorowano ją nagrodą synodalną „Błogosławieństwo Świętego Synodu”.
Po śmierci ihumeni Taisy w 1915 roku, inne siostry wybrały ją na nową przełożoną monasteru. Świątobliwy Synod Rządzący potwierdził tę nominację, nadając jej tytuł ihumeni. Kontynuowała dzieło swojej poprzedniczki, w tym zarządzanie szkołą nauczycielską.
Po rewolucji październikowej monaster został oficjalnie przekształcony w rolniczą spółdzielnię pracy, aby przetrwać. Na początku jej działalność, w tym działania ihumeni Agni jako przewodniczącej spółdzielni, były wysoko oceniane. W 1922 roku mniszka została jednak aresztowana i skazana na pięcioletnią zsyłkę. Następnie mieszkała z kilkoma siostrami w Czerepowcu. W listopadzie 1937 roku cała grupa ośmiu mniszek oraz młodsza siostra ihumeni została aresztowana. Wszystkie kobiety skazano na dziesięć lat w łagrach, a ihumeni wymierzono karę śmierci. Wyrok wykonano w styczniu 1938 roku.
Przypisy