Agnese Visconti
Agnese Visconti (ur. w 1363 w Mediolanie, zm. w 1391 w Mantui) była włoską szlachcianką, córką Bernabò Viscontiego, współrządcy Mediolanu, oraz Beatrice Reginy della Scala. Poślubiła Franciszka I Gonzagę, pana Mantui.
W 1375 roku ojciec Agnese obiecał Ludwikowi, władcy Mantui, że odda ją za żonę jego synowi Franciszkowi. W ramach posagu ustalono 50 000 skudów w złocie oraz miasta: Parma, Cremona, Brescia i Bergamo. Małżeństwo zostało zawarte w 1380 roku. Z okazji ślubu Bernabò i Beatrice obdarowali córkę dziełem Libro delle Istorie del Mondo, autorstwa Giovanniego di Benedetto da Como.
Agnese miała jedną córkę, Aldę (? – 1405), która wyszła za mąż za Francesco Novello di Carrara, pana Padwy.
Kiedy Gian Galeazzo Visconti przejął władzę w Mediolanie w wyniku zamachu stanu, uwięził Bernabò, osądził go, a następnie prawdopodobnie kazał otruć, Agnese nie ukrywała swojej wrogości do kuzyna, którego uważała za uzurpatora. Dodatkowo przyjmowała w Mantui przeciwników nowego władcy, którzy uciekli z Mediolanu.
Została oskarżona przez męża o cudzołóstwo i skazana na śmierć, a następnie ścięta wraz z rzekomym kochankiem, Antonio da Scandino. Możliwe, że za oskarżeniem kryły się motywy polityczne. Agnese została pochowana, obok domniemanego kochanka, na dzisiejszym Piazza Pallone. Legenda głosi, że jej duch wciąż krąży po zamku w Mantui. Na Piazza Sordello, na dziedzińcu zamku książęcego, znajduje się tablica upamiętniająca jej śmierć.
== Przypisy ==