Agnès Sorel (urodzona około 1422 roku w Fromenteau (Yzeures-sur-Creuse), zmarła 9 lutego 1450 roku w Anneville-sur-Seine) była metresą króla Francji, Karola VII.
Agnès była córką Jeana Soreau, żołnierza z niższych warstw rycerskich, oraz Catheriny de Maignelais. Na początku swojej kariery pełniła funkcję damy dworu u Izabeli, księżnej Lotaryngii, małżonki króla René I Andegaweńskiego. W źródłach z epoki opisywana jest jako wyjątkowo piękna i inteligentna młoda kobieta.
Król Francji po raz pierwszy spotkał Agnès podczas wizyty u swojego szwagra. W kolejnych latach ich relacja przerodziła się w romans. Władca mianował ją honorową damą dworu swojej żony, Marii Andegaweńskiej, a także ofiarował jej wiele zamków i dóbr, w tym Bois-Trousseau, Roquecezière w Rouergue, Vernon-sur-Seine oraz Beauté-sur-Marne w pobliżu Paryża. Jej rodzina zajmowała istotne miejsca na dworze, a Agnès była nazywana „Dame de Beauté”, co odnosiło się do nazwy jej pałacu w Beauté-sur-Marne.
W 1444 roku Agnès została oficjalną kochanką króla Francji. Karol VII był pierwszym monarchą we Francji, który podjął taką decyzję. Agnès urodziła mu cztery córki, z których jedna zmarła w niemowlęctwie. W 1450 roku, w trakcie wojny z Anglią, odwiedziła Karola w jego obozie wojskowym w Jumièges w Normandii, będąc wówczas w ciąży z najmłodszym dzieckiem. Niedługo po narodzinach swojej ostatniej córki Agnès zachorowała poważnie. Jej dolegliwości opisywano jako rozwolnienie, jednak krążyły także plotki o możliwym otruciu. Zmarła 9 lutego 1450 roku około godziny 18:00 na zamku Anneville-sur-Seine. Jej ciało, z wyjątkiem serca, zostało pochowane w kościele Saint-Ours w Loches.
Podejrzenia o ewentualne morderstwo Agnès Sorel spadły na syna Karola VII, późniejszego króla Ludwika XI. W 2004 roku jej grób został otwarty, a szczątki poddano badaniom prowadzonym przez patologa Philippe’a Charliera, który stwierdził, że przyczyną śmierci było zatrucie rtęcią. Nie oznacza to jednak, że potwierdzono tezę o morderstwie. Wiadomo, że Agnès podczas ciąży zmagała się z pasożytami, co leczono wówczas rtęcią, co mogło prowadzić do przedawkowania.
Dzięki czaszce znalezionej w grobie udało się zrekonstruować wygląd Agnès. 2 kwietnia 2005 roku odbył się jej ponowny pogrzeb w obecności francuskiej arystokracji.
Potomstwo
Marie Marguerite de Valois (urodzona około 1444, zmarła 1473), 28 października 1458 poślubiła Oliviera de Coëtivy, pana na Taillebourg.
Charlotte (urodzona około 1446, zmarła 1477), w 1462 roku wyszła za Jacques’a de Brézé, który zabił ją jednym ciosem miecza, przyłapawszy na zdradzie małżeńskiej.
Jeanne (urodzona około 1448), 25 grudnia 1461 roku, dzięki Ludwikowi XI, poślubiła Antoine de Bueil.
Córka (urodzona i zmarła 3 lutego 1450) – zmarła kilka godzin po urodzeniu.
Przypisy
Literatura
Eleanor Herman, Liebe im Schatten der Krone. Die Geschichte der königlichen Mätressen, Fischer, Frankfurt/M. 2004, ISBN 3-596-15987-3.