Agnes Dürer, z domu Frey (ur. 1475, zm. 1539) – małżonka oraz marszandka niemieckiego artysty Albrechta Dürera, która wielokrotnie pełniła również rolę modelki dla jego dzieł.
Życiorys
Agnes była córką Hansa Freya, rzemieślnika zajmującego się wytwarzaniem miedzianych i cynowych kotłów, oraz jego żony Anny, wywodzącej się z patrycjuszowskiej rodziny Rummel. W wieku 19 lat, 7 lipca 1494 roku, poślubiła Albrechta Dürera, który zrezygnował z podróży po Europie, aby wziąć ślub. Z zapisów rodzinnych wynika, że Agnes otrzymała w posagu 200 guldenów. Niedługo po ceremonii Dürer stworzył pierwszy portret swojej żony, zatytułowany „Moja Agnes” (1494).
Po ich ślubie małżeństwo osiedliło się w Norymberdze, gdzie Dürer rozpoczął swoją samodzielną karierę artystyczną. W lecie 1495 zamieszkali w jednym z domów teścia, Hansa Freya, który był zamożnym rzemieślnikiem i posiadał dwa domy na Rynku Norymberskim. Agnes i Albrecht wprowadzili się do domu z mieszkaniem na pierwszym piętrze oraz w pełni wyposażoną drukarnią.
Agnes Dürer zajmowała się sprzedażą dzieł swojego męża. Regularnie odwiedzała targi, aby sprzedawać jego ryciny, zazwyczaj na cotygodniowym rynku w Norymberdze, gdzie miała stoisko obok straganów z owocami i warzywami. Uczestniczyła także w targach w Lipsku i Frankfurcie. Od września 1505 do maja 1506 nie wróciła do Norymbergi z podróży do Frankfurtu, prawdopodobnie z powodu epidemii dżumy, która wtedy panowała w jej rodzinnym mieście.
Podczas drugiej podróży Dürera do Włoch, Agnes prowadziła jego warsztat. W latach 1520 i 1521 małżonkowie wspólnie podróżowali po Niderlandach. Ostatni portret Agnes, który został narysowany w 27. rocznicę ich ślubu, pochodzi właśnie z tego okresu.
Ich małżeństwo nie doczekało się potomstwa, a Albrecht Dürer był ostatnim noszącym to nazwisko. Ich związek nie był wolny od konfliktów, co ilustruje list Albrechta Dürera do Willibalda Pirckheimera, w którym w ostrym tonie wypowiadał się o swojej żonie, nazywając ją „starym krukiem” i używając innych obraźliwych określeń.
Po śmierci męża, jako jedyna spadkobierczyni, Agnes Dürer kontynuowała sprzedaż jego prac. Potwierdził to Karol V, Cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego, w 1528 roku przy zakupie książki Dürera „Von menschlichen Proportionen”. Zmarła w 1539 roku w Norymberdze.
Przypisy
Literatura
Hans Rupprich (wyd.): Dürer Written papers, tom 1, Pisma, korespondencja, pieczątki, inskrypcje, notatki i raporty, certyfikaty z życia osobistego. Niemieckie Stowarzyszenie Sztuki, Berlin, 1956
Albrecht Dürer: The Complete Works The Complete Paintings, drawings, engravings and woodcuts. Fiodor Anzelevsky „Albrecht Dürer, work and impact” Publ Direct Media, Berlin 2000, 1 CD-rom (e-biblioteka; 28) ISBN 3-89853-128-7