Agnellus z Pizy OFM (urodzony w 1194 roku w Pizie, zmarł 13 marca 1235 w Oksfordzie) był włoskim franciszkaninem, bliskim towarzyszem św. Franciszka z Asyżu, kustoszem we Francji, fundatorem angielskiej prowincji oraz błogosławionym Kościoła rzymskokatolickiego.
Życiorys
Pochodził z szlacheckiej rodziny Angenellich. W 1212 roku wstąpił do braci mniejszych w Pizie, przy Kościele Świętej Trójcy. Podczas misyjnej wyprawy do Francji, Franciszek z Asyżu powierzył mu rolę lidera grupy, w której Agnellus był diakonem. W Paryżu założył kilka wspólnot, a następnie został wybrany na prowincjała. Po siedmiu latach znalazł się w grupie udającej się na misję do Anglii, w której byli także trzej Anglicy, w tym kapłan Ryszard z Ingworth. Na czele wyprawy stał franciszkanin Robert Grosseteste. Pierwsi bracia przybyli na Wyspy Brytyjskie 10 września 1224 roku, a Agnellus z towarzyszami osiedli w Canterbury. Po zbudowaniu pierwszego klasztoru, Agnellus przeniósł się do Londynu. Początkowo bracia zamieszkali u dominikanów, a później nabyli skromny dom. Dzięki wielu powołaniom, w Oksfordzie powstał kolejny klasztor oraz szkoła teologiczna. W czasie prowincjałatu Agnella powstała również szkoła teologiczna w Cambridge. W 1230 roku Agnellus uczestniczył w kapitule generalnej w Asyżu. Utrzymywał przyjacielskie relacje z królem Henrykiem III. Agnellus z Pizy zmarł w Oksfordzie 13 marca 1235 lub 1236 roku.
Tomasz z Eccleston potwierdza istnienie i kult relikwii w Oksfordzie aż do czasów Henryka VIII Tudora. Kult ten został zatwierdzony przez papieża Leona XIII 4 września 1892 roku.
Życie bł. Agnella zostało opisane w średniowiecznym dziele Tomasza z Ecclestonu pt. „Bracia i przybycie ich do Anglii” (De Adventu F.F. Minorum in Angliam).