Aglaophamus
Aglaophamus to rodzaj wieloszczetów przynależący do rzędu Phyllodocida oraz rodziny Nephtyidae.
Morfologia
Wieloszczety te charakteryzują się długim i wąskim ciałem, które w przekroju ma formę czworokątną i jest pozbawione łusek. Prostomium wyposażone jest w jedną parę czułków oraz jedną parę bardzo krótkich głaszczków. Gardziel ma część, która wywraca się na zewnątrz (ryjek) i jest zbudowana z pary bocznych szczęk, od 14 do 22 podłużnych rzędów papilli subterminalnych oraz papilli terminalnych. Proksymalna część gardzieli jest gładka i nie posiada papilli. Parapodia są wyraźnie widoczne, złożone z dwóch gałęzi: grzbietowego notopodium i brzusznego neuropodium. Płaty acikularne parapodiów mają ostre zakończenia i są wyposażone w zakrzywione acikule na wierzchołkach. W przestrzeni między notopodium a neuropodium danego parapodium (przestrzeń interramalna) znajdują się zakrzywione lub odchylone skrzela, które powstały z przekształconych cirrusów wyrastających z brzusznej strony notopodiów. Na parapodiach obecne są szczecinki z zadziorami, a szczecinki lirowate mogą występować lub być nieobecne.
Taksonomia
Rodzaj Aglaophamus został wprowadzony w 1866 roku przez Johana Gustafa Hjalmara Kinberga jako monotypowy takson, w skład którego wchodził jeden gatunek, Aglaophamus lyratus, opisany w tej samej publikacji. W tym samym dokumencie opisano również monotypowy rodzaj Aglaopheme, który później został zsynonimizowany z Aglaophamus. Obecnie do rodzaju tego zalicza się 53 opisane gatunki.
