Aglaonike – jedna z pierwszych kobiet-astronomów
Aglaonike (gr. Αγλαονίκη, żyła w II lub I wieku p.n.e.) to Greczynka, która stała się jedną z pierwszych kobiet zajmujących się astronomią.
Jej postać została uwieczniona w pismach Plutarcha oraz przez anonimowego komentatora dzieła Argonautica autorstwa Apolloniosa z Rodos. Aglaonike zdobyła sławę dzięki swoim umiejętnościom przewidywania zaćmień Księżyca. Istnieje przypuszczenie, że na podstawie obserwacji odkryła prawidłowości związane z cyklem zaćmień, jednak dla ludzi tamtych czasów jej zdolności były postrzegane jako nadprzyrodzone. W związku z tym nadano jej przydomek „czarownicy” – tą nazwą, znaną jako „czarownice z Tesalii”, określano w okresie od III do I wieku p.n.e. także inne kobiety, które były oskarżane o magiczne wpływanie na Księżyc. Znane jest greckie powiedzenie: „Słucha się jak Księżyc Aglaonike”.
Na jej cześć nazwano jeden z kraterów na powierzchni planety Wenus.
Przypisy