Aglaodorum griffithi

Aglaodorum griffithi Schott.

Jest to gatunek wiecznie zielonych, wieloletnich helofitów lub chamefitów, który należy do monotypowego rodzaju Aglaodorum, wchodzącego w skład plemienia Aglaonemateae w rodzinie obrazkowatych. Roślina ta jest endemitem występującym w południowym Wietnamie oraz zachodniej Malezji. Przykłady tego gatunku można spotkać w bagiennych i błotnistych obszarach zalewowych wód słodkich i brachicznych. Nazwa naukowa rodzaju wywodzi się z greckich słów αγλαός (aglaos – jasny, piękny) oraz δώρον (doron – prezent), a nazwa gatunkowa została nadana na cześć Williama Griffitha, angielskiego botanika badającego florę południowo-wschodniej Azji.

Morfologia

Łodyga

Roślina posiada poziome kłącze o średnicy zbliżonej do 1 cm oraz międzywęźla o długości około 6–8 cm.

Liście

Liście mają wąsko lancetowaty kształt, osiągając wymiary 25–40×7–8 cm. Ogonki liściowe są długie, wynoszące od 20 do 60 cm i mają średnicę około 1,5 cm.

Kwiaty

Aglaodorum griffithi jest rośliną jednopienną. Kwiatostan w formie kolbiastego pseudancjum wyrasta na wzniesionej szypułce, która ma długość od 40 do 45 cm i średnicę poniżej 1 cm. Pochwa kwiatostanu mierzy około 4 cm, jest spiczasta i zwężona w środkowej części. Kwiaty męskie mają 3-4 pręciki, a ich pylniki są podłużne i przylegające do siebie, otwierające się poprzez podłużną, jajowatą szczelinę. Kwiaty żeńskie są 1-3-słupkowe, a ich zalążnie mają kształt jajowaty, mogą być jedno- lub dwukomorowe, z pojedynczym, anatropowym zalążkiem w każdej komorze. Znamiona słupków są dyskowate i trójlistkowe.

Owoce

Owoce to jednonasienne, odwrotnie jajowate jagody o wymiarach 4×3 cm. Nasiona zaczynają kiełkować jeszcze przed opadnięciem jagód z owocostanu.

Gatunki podobne

Budowa Aglaodorum griffithi jest zbliżona do przedstawicieli rodzaju Aglaonema. Główne różnice dotyczą koloru dojrzałych jagód: w przypadku Aglaodorum griffithi są one zielone, podczas gdy w przypadku Aglaonema mają kolor czerwony. Dodatkowo Aglaodorum griffithi charakteryzuje się dłuższą szypułką oraz kwiatami żeńskimi rozmieszczonymi na kolbie w pojedynczej spirali, a nie w wielu.

Zastosowanie

Aglaodorum griffithi jest uprawiane jako roślina ozdobna, szczególnie jako roślina paludaryjna. Może być rozmnażane poprzez podział kłącza (na odcinki z co najmniej trzema liśćmi) lub z nasion, które wymagają kiełkowania na roślinie (co stanowi jedną z cech tego gatunku).

Przypisy

Bibliografia

A. Engler: Araceae-Philodendroideae-Anubiadeae {…}. W: F. Pax: Das Pflanzenreich. IV.147.VII Euphorbiaceae-Acalypheae-Mercurialinae. T. 63-65. Leipzig, Berlin: Wilhelm Engelmann Verlag, 1914-1915. (łac.). Brak numerów stron w książce.