Agim Vinca (urodzony w 1947 roku w Wełeszcie w pobliżu Strugi, Macedonia) to albański poeta oraz eseista.
Życiorys
Ukończył studia z zakresu języka i literatury albańskiej na uniwersytecie w Prisztinie. W 1991 roku, we wrześniu, został usunięty z uczelni przez władze serbskie. Jego pierwsze utwory zaczęły się ukazywać pod koniec lat 60. Obecnie prowadzi zajęcia z literatury albańskiej w Prisztinie. W 2006 roku opublikował w Prisztinie antologię zatytułowaną Kënga e Hapur (Otwarta pieśń), która zawiera prace 65 albańskich poetów.
Twórczość
Poezja
Horizonti i kaltërt (Błękitny horyzont, 1969)
Vite pa thinja (Lata bez siwizny, 1970)
Feniksi (Feniks, 1972)
Shtegu i mallit (Górska ścieżka, 1975)
Fjalë nga zemra (Słowo z serca, 1977)
Në vend të biografisë (Zamiast biografii, 1977)
Zëri i gjakut (Głos krwi, 1984)
Ujvarat e diellit (Wodospady słońca, 1988)
Populli i pandalur (1992)
Kohë e keqe për lirikën (Zły czas dla liryki, 1997)
Dri (1999)
Sonet i vetmuar (Samotny sonet, 2001)
Inne publikacje
Ditari i pandemisë: Rrëfime nga karantina (2020)
Konkubina dhe rrëfime të tjera (2020)
Tłumaczenia polskie
Psalm do świętego Nauma, Psy Sodomy, [w:] Tylko Itaka pozostanie. Antologia poezji albańskiej XX wieku, przekład Mazllum Saneja, Warszawa 1993.
Przypisy