Aggeusz
Aggeusz, znany również jako Chaggaj (hebr. Chag – święto, uroczystość), a w łacinie Aggaeus (z hebrajskiego חַגַּי Haggai, gr. Kyriakos), jest dziesiątym z tzw. proroków mniejszych oraz pierwszym z trzech proroków, którzy działali po powrocie z niewoli babilońskiej. Jest autorem Księgi Aggeusza.
Jego działalność miała miejsce w Jerozolimie około 520 roku przed Chrystusem. Pierwsze wystąpienie Aggeusza datowane jest na 22 sierpnia 520 roku przed Chrystusem (Ag 1,2-1,11), a ostatnie na 18 grudnia tego samego roku (Ag 2,10-2,19 oraz Ag 2,20-2,23). Wspólnie z Zachariaszem mobilizował Żydów do odbudowy Świątyni Jerozolimskiej, nawołując do wiary, a trudności ludu przypisując karze Bożej. Księga Aggeusza nie dostarcza informacji na temat samego proroka. W Martyrologium Rzymskim jest wymieniany obok Ozeasza, a jego wspomnienie obchodzone jest 4 lipca.
W ikonografii Aggeusz jest ukazywany w todze, a jego atrybutem jest rulon pergaminu, co wskazuje na jego rolę jako autora księgi prorockiej.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 56. ISBN 83-7097-271-3.
Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2009. ISBN 978-83242-0910-1. (pol.).