Agesilaos II

Agesilaos II (łac. Agesilaus, gr. Ἀγησίλαος; 444–360 p.n.e.) był królem Sparty w latach 396–360 p.n.e. oraz wiodącym wodzem, który prowadził kampanie wojenne przeciwko Persji na obszarze Azji Mniejszej.

Od narodzin Agesilaos miał problemy z chodzeniem, ponieważ był kulawy. Tron Sparty objął po swoim przyrodnim bracie Agisie II. W 396 roku p.n.e. wyruszył do Azji Mniejszej, gdzie odniósł znaczące sukcesy w walkach przeciwko Persom. Następnie wrócił do Grecji, a w 394 roku pod Koreneją pokonał armię złożoną z polis Aten, Koryntu, Teb i Argos, co pozwoliło Sparcie zyskać dominację w Grecji na ponad 20 lat. Doświadczył jednak dwóch porażek, w 371 roku p.n.e. pod Leuktrami z rąk wojsk dowodzonych przez Epaminondasa oraz w 362 roku p.n.e. w bitwie pod Mantineją, gdzie ponownie zmierzył się z połączonymi siłami Teb i Aten pod dowództwem Epaminondasa. Po tych klęskach udał się do Egiptu, gdzie służył jako najemnik dla faraona Tachosa w czasie jego walk w Azji w latach 361–360. Po objęciu władzy przez Nektanebo II, Agesilaos przeszedł na jego służbę. Zmarł w 360 roku p.n.e. w trakcie powrotu do Sparty.