Agenda homoseksualna

Agenda homoseksualna

Agenda homoseksualna (ang. homosexual agenda) to termin stworzony przez środowiska chrześcijańskiej prawicy, głównie w Stanach Zjednoczonych, jako określenie mające na celu zdyskredytowanie działań na rzecz akceptacji i normalizacji nieheteroseksualnych orientacji oraz związków. Termin ten odnosi się do działań zmierzających do zmiany regulacji prawnych i polityki rządowej dotyczących praw osób LGBT, takich jak małżeństwa osób tej samej płci, związki partnerskie, adopcja dzieci przez osoby LGBT, uznanie orientacji seksualnej za kategorię chronioną przez prawa obywatelskie, możliwość służby wojskowej dla osób LGBT, włączenie tematów LGBT do edukacji publicznej oraz wprowadzenie przepisów chroniących nieletnich przed prześladowaniem. Dodatkowo, termin ten jest używany przez konserwatystów do wskazywania na rzekome cele aktywistów LGBT, takie jak werbowanie heteroseksualistów do tzw. „homoseksualnego stylu życia”. Domniemana agenda homoseksualna bywa postrzegana jako forma spisku przeciwko społeczeństwu.

Nazewnictwo

Pochodzenie i zastosowanie określenia w USA

Esej zatytułowany The Overhauling of Straight America z 1987 roku, autorstwa Marshalla Kirka i Huntera Madsena, przedstawia sześciopunktowy plan kampanii, który po raz pierwszy opublikowano w magazynie Guide.

  • Mów o gejach i homoseksualizmie tak głośno i tak często, jak to tylko możliwe.
  • Przedstawiaj gejów jako ofiary, a nie agresorów.
  • Zapewnij swoim obrońcom pretekst do działania.
  • Pokazuj gejów tylko w pozytywnym świetle.
  • Przedstawiaj przeciwników tylko w negatywnym kontekście.
  • Zabiegaj o fundusze: pieniądz nie ma zapachu.

Autorzy rozwijają swoją argumentację w książce After the Ball: How America Will Conquer Its Fear and Hatred of Gays in the ’90s z 1989 roku, w której nakreślają strategię public relations dla ruchu LGBT. Twierdzą, że po fazie wyzwolenia gejów w latach 70. i 80. grupy działające na rzecz praw gejów powinny zastosować bardziej profesjonalne techniki PR, aby efektywnie przekazać swoje przesłanie. Książka ta często jest krytykowana przez konserwatystów jako kluczowa dla sukcesu Ruchu LGBT w latach 90. oraz jako element rzekomej agendy homoseksualnej.

W Stanach Zjednoczonych termin the gay agenda został spopularyzowany przez serię nagrań wideo wyprodukowanych przez ewangelicką grupę religijną Springs of Life Ministries w Kalifornii, z których pierwsze nosiło tytuł The Gay Agenda i ukazało się w 1992 roku. Paul Cameron wystąpił w tym filmie, twierdząc, że 75% gejów regularnie spożywa kał, a 70-78% z nich miało choroby przenoszone drogą płciową. Wkrótce po tym ukazały się trzy inne publikacje wideo: The Gay Agenda in Public Education (1993), The Gay Agenda: March on Washington (1993) oraz Stonewall: 25 Years of Deception (1994). Filmy te zawierały wywiady z przeciwnikami praw LGBT i były rozpowszechniane przez prawicowe organizacje chrześcijańskie.

Reakcje

The Gay & Lesbian Alliance Against Defamation (GLAAD) określa termin agenda homoseksualna jako „retoryczny wymysł antygejowych ekstremistów, którzy dążą do stworzenia atmosfery strachu, przedstawiając dążenie do praw obywatelskich dla osób LGBT jako coś złowieszczego”. Komentatorzy zwracają uwagę na brak realizmu i wiarygodności idei agendy homoseksualnej jako takiej. Kampanie oparte na rzekomej „agendzie gejowskiej” są opisywane przez badaczy i krytyków jako propaganda antygejowa. GLAAD wskazuje, że łączenie homoseksualizmu z pedofilią czy wykorzystywaniem dzieci jest próbą insynuacji, że osoby LGBT stanowią zagrożenie dla społeczeństwa, rodzin i, co najważniejsze, dla dzieci. GLAAD uznaje takie wypowiedzi za zniesławiające, szkodliwe i całkowicie nieprawdziwe. Niektórzy autorzy postrzegają określenie gejowska agenda jako pejoratywne.

Na konferencji prasowej, która miała miejsce 22 grudnia 2010 roku, przedstawiciel USA, Barney Frank, stwierdził, że agenda gejowska skupia się na tym, by być chronionym przed brutalnymi przestępstwami napędzanymi przez bigoterię, mieć możliwość zawarcia małżeństwa, zdobycia pracy oraz walczyć o swój kraj. Dla tych, którzy obawiają się rzekomego radykalnego programu homoseksualnego, pozwólcie, że zwrócę uwagę: dwa z głowy, dwa przed nami.

Przypisy

Bibliografia

Ronnie W.R.W. Floyd, The gay agenda: it’s dividing the family, the church, and a nation, Green Forest, AR: New Leaf Press, 2004, ISBN 0-89221-582-8, OCLC 56340128 [dostęp 2020-01-30]. Brak numerów stron w książce.

Craig.C. Osten, The homosexual agenda: exposing the principal threat to religious freedom today, wyd. Rev. and updated, Nashville, Tenn.: Broadman & Holman Publishers, 2003, ISBN 0-8054-2698-1, OCLC 62768493 [dostęp 2020-01-30]. Brak numerów stron w książce.

Linki zewnętrzne

L.Z.L.Z. Granderson, The myth of the gay agenda [online] [dostęp 2020-02-14].

Anti-LGBT [online], Southern Poverty Law Center [dostęp 2020-02-03].