Agena Target Vehicle

Agena Target Vehicle

Agena Target Vehicle to zmodyfikowana wersja stopnia rakietowego Agena D, który był wykorzystywany do wystrzelenia sond kosmicznych Ranger i Mariner. Stanowił on górny stopień rakiety nośnej Atlas Agena D, który po umieszczeniu na orbicie mógł być kontrolowany przez operatorów z Ziemi lub załogę statku Gemini. Orientację Ageny można było regulować dzięki silniczkom na sprężony azot umieszczonym w tylnej części rakiety.

W ramach programu Gemini wystrzelono sześć stopni rakietowych Agena, z czego cztery z nich osiągnęły orbitę okołoziemską i były używane w manewrach dokowania. Wszystkie starty miały miejsce z platformy startowej nr 14 na kosmodromie Cape Canaveral Air Force Station.

Misje GATV

GATV (1965-F11)GeminiTitan 6. Start odbył się 25 października 1965 r. Niestety, start zakończył się niepowodzeniem, ponieważ Agena została zniszczona, a jej fragmenty wpadły do Atlantyku. W silniku rakiety drugiego stopnia nastąpił fałszywy zapłon. W momencie, gdy pompy dawkowały paliwo, doszło do awarii, co spowodowało gwałtowne zwiększenie ilości dostarczanej cieczy i eksplozję rakiety. Zdarzenie to wpłynęło na programy misji Gemini 6A i Gemini 7.

GATV 8 (1966-19A)GeminiTitan 8. Start miał miejsce 16 marca 1966 r. Po 5 minutach od startu Agena oddzieliła się od rakiety Atlas, włączyła swój silnik i weszła na orbitę kołową o wysokości 260 kilometrów. Parametry lotu to: okres obiegu – 90,54 minut, kąt nachylenia orbity – 28,89°. To była pierwsza udana misja dokowania dwóch pojazdów w przestrzeni kosmicznej. Agena ponownie dokowała z Gemini 10 w lipcu 1966 r. Po awaryjnym odłączeniu od Gemini 8, Agena kontynuowała planową działalność przez dwa dni, wykonując dziesięć manewrów i całkowicie zużywając swoje zapasy paliwa i energii. Misja zakończyła się 15 września 1967 r.

GATV (1966-F07)GeminiTitan 9. Start odbył się 17 maja 1966 roku. Dwadzieścia sekund przed osiągnięciem punktu wyłączenia silników rakiety Atlas/Agena stracono kontrolę nad rakietą, gdy dysze Atlasa nagle przesunęły się w bok, co spowodowało ruch wirowy. Start Gemini 9 zaplanowany na ten dzień musiał zostać odłożony. Astronauci zdecydowali się na zastąpienie utraconej Ageny satelitą zastępczym, określanym jako ATDA.

GATV 10 (1966-65A)GeminiTitan 10. Start miał miejsce 18 lipca 1966 roku, dokładnie 100 minut przed wystrzeleniem Gemini 10. Parametry Ageny na początku misji to: perygeum – 302 km, apogeum – 310 km, czas obiegu – 90 minut oraz kąt nachylenia orbity – 28,87°. Po udanym dokowaniu rozpoczęto ćwiczenia manewrowania zestawem Gemini-Agena przy użyciu napędu Ageny. Astronauci osiągnęli rekordową wysokość 763 kilometrów. Rakieta zakończyła swoje istnienie 29 grudnia 1966 r.

GATV 11 (1966-80A)GeminiTitan 11. Rakieta Atlas-Agena wystartowała 12 września 1966 roku, 97 minut przed startem Gemini 11 (GT-11). Parametry orbitalne na początku misji to: perygeum – 290 km, apogeum – 307 km, czas obiegu – 90,5 minut, kąt nachylenia orbity – 28,88°. Dokowanie miało miejsce pod koniec pierwszego okrążenia Ziemi przez statek Gemini 11. Zestaw Gemini 11-Agena osiągnął wysokość 1368 km. Agena pozostała na orbicie do 30 grudnia 1966 roku.

GATV 12 (1966-103A)GeminiTitan 12. Lot Ageny rozpoczął się 90 minut przed startem Gemini 12 w dniu 11 listopada 1966 roku. Parametry lotu to: perygeum – 294 km, apogeum – 303 km, czas obiegu – 90,2 minuty, kąt nachylenia orbity – 28,88°. Rakieta pozostała na orbicie do 28 grudnia 1966 roku.

Agena została odpowiednio zmodyfikowana przez NASA i wyposażona w urządzenia umożliwiające ponowne uruchomienie silnika, węzeł cumowniczy, pulpit kontrolny oraz łącza elektryczne, które pozwalały załodze na ograniczoną kontrolę. W Agenie zainstalowano nadajnik i odbiornik radiowy przeznaczony do współpracy z urządzeniami radiolokacyjnymi statku załogowego.

Przypisy

Bibliografia

Gene Kranz: Porażka nie wchodzi w grę. ISBN 978-83-7648-467-9. Brak numerów stron w książce

Steve Whitfield: Gemini. ISBN 978-83-7648-761-8. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

Gemini Agena Target Vehicle. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2012-06-24]. (ang.).

Przeczytaj u przyjaciół: