Agena D
Agena D to amerykański człon rakiet nośnych, będący wariantem RM-81 Agena. Był stosowany w rakietach nośnych takich jak Atlas, Thor i Titan. To udana konstrukcja, która przez ćwierć wieku brała udział w wielu istotnych misjach NASA – łącznie wystrzelono 269 członów Agena D (pierwszy start odbył się 28 czerwca 1962 roku, a ostatni 12 lutego 1987 roku). Agena D była zaprojektowana do długotrwałego przebywania w przestrzeni kosmicznej oraz do wielokrotnego uruchamiania silnika, który służył do korekcji kierunku i prędkości lotu. Funkcjonowała jako ostatni człon rakiet nośnych, wysyłając sztuczne satelity Ziemi, takie jak Discoverer, Nimbus, Alouette, a także w misjach dokowania programu Gemini pod nazwą Agena Target Vehicle. Dodatkowo, była wykorzystywana do wysyłania aparatów kosmicznych na Księżyc oraz w misjach międzyplanetarnych.
Jednym z charakterystycznych elementów wizualnych członu było jego błyszczenie, spowodowane dużą ilością aluminium zastosowanego w konstrukcji.
Bibliografia
- Encyclopedia Astronautica
- Designation Systems
- Kosmonautyka Ilustrowana Encyklopedia dla Wszystkich, tłumaczenie Andrzej Marks, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1971