Agatokles
Agatokles (gr. Ἀγαθοκλῆς; ur. około 320 p.n.e. – zm. 284 p.n.e.) był greckim księciem pochodzenia macedońskiego. Był synem Lizymacha oraz jego pierwszej żony, Nikaji, która była córką Antypatra, regenta imperium Aleksandra Wielkiego. Jego rodzeństwo z tej samej matki obejmowało dwie młodsze siostry: Eurydykę, żonę Antypatra I, króla Macedonii, oraz Arsinoe I, żonę Ptolemeusza II, króla Egiptu.
Życie
W 292 p.n.e. Agatokles został wysłany przez swojego ojca, aby stawić czoła plemieniu Getów, jednak poniósł porażkę i został uwięziony. Król Getów, Dromichates, w akcie dobrej woli postanowił odesłać go do ojca. Mimo to, Lizymach postanowił sam wyruszyć przeciwko Getom, lecz również został pojmany. Dromichates uwolnił go po zapewnieniu lojalności, które miało być zabezpieczone przez kilku wysoko urodzonych zakładników oraz rękę córki Lizymacha. Istnieją różne, sprzeczne wersje wydarzeń; według niektórych źródeł tylko Agatokles został uwięziony, podczas gdy inne sugerują, że to Lizymach był jedynym pojmanym.
W 287 p.n.e. Agatokles został wysłany przez ojca, aby stawić czoła Demetriuszowi I Poliorketesowi, który wkroczył do Anatolii z zamiarem odebrania Lizymachowi władzy nad Lidą i Karyją. Tym razem odniósł sukces – pokonał Demetriusza i wyparł go z prowincji swojego ojca.
Agatokles był początkowo uważany za dziedzica Lizymacha i cieszył się dużą popularnością wśród jego poddanych. Niemniej jednak, w 284 p.n.e. został stracony za zdradę. Większość źródeł wskazuje, że jego macocha, Arsinoe II, miała go oczerniać przed ojcem, aby zapewnić tron dla swojego syna Ptolemeusza. Inne źródła twierdzą, że Lizymach działał z własnej woli, wierząc, że jego syn działa przeciwko niemu.
Wdowa po Agatoklesie, Lizandra, uciekła z ich dziećmi oraz jego bratem Aleksandrem do Seleukosa I Nikatora w Syrii, który wkrótce wypowiedział wojnę Lizymachowi w wyniku tego tragicznego wydarzenia.