Agatodor (Prieobrażenski)

Agatodor, imię świeckie: Pawieł Fliegontowicz Prieobrażenski (ur. 3 grudnia?/15 grudnia 1837 w Spasskim, zm. 1919) – był rosyjskim biskupem prawosławnym.

Życiorys

Przyszedł na świat w ubogiej rodzinie. W dzieciństwie stracił ojca. W 1860 roku ukończył seminarium duchowne w Jarosławiu, osiągając status najlepszego studenta w swoim roczniku. 9 października tego samego roku otrzymał święcenia kapłańskie. Mimo że miał możliwości kontynuowania wyższych studiów teologicznych, ks. Prieobrażenski, będąc duchownym żonatym, nie wstąpił do Akademii Duchownej. Zdecydował się na pracę duszpasterską w parafii we wsi Woskriesienskoje, aby wspierać materialnie swoją matkę, gdzie służył przez 23 lata. Od 1877 do 1884 roku pełnił również funkcję dziekana.

W 1884 roku został przeniesiony do miasta Myszkin, gdzie objął probostwo parafii Zaśnięcia Matki Bożej przy soborze o tym samym wezwaniu.

1 lutego 1888 roku, jako wdowiec od ponad 20 lat, złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Agatodor. Natychmiast został awansowany do rangi archimandryty, a 28 lutego 1888 roku przyjął chirotonię biskupią na biskupa bałachińskiego, wikariusza eparchii niżnonowogrodzkiej. W trakcie swojej trzyletniej służby jako wikariusz aktywnie angażował się w remont Pieczerskiego Monasteru Wniebowstąpienia Pańskiego w Niżnym Nowogrodzie, którym zarządzał.

2 marca 1891 roku został biskupem suchumskim. W tej nowej eparchii skupił się na organizacji prawosławnego szkolnictwa oraz na działalności misyjnej wśród muzułmanów; w czasie jego urzędowania około 1000 z nich przeszło na prawosławie.

17 lipca 1893 roku objął urząd biskupa stawropolskiego i kaukaskiego, gdzie kontynuował swoje wcześniejsze działania misyjne. Przyczynił się również do budowy 240 nowych cerkwi oraz organizacji trzech monasterów. 6 maja 1907 roku otrzymał godność arcybiskupa. W 1919 roku brał udział w organizacji Tymczasowego wyższego zarządu cerkiewnego na południowym wschodzie Rosji (na terenach kontrolowanych przez Białych) i honorowo przewodniczył soborowi, na którym ogłoszono jego powstanie. W tym samym roku zmarł jako metropolita (rok nadania godności nie jest znany).