Agathidium bescidicum
Agathidium bescidicum to gatunek chrząszcza należący do rodziny grzybinkowatych oraz podrodziny Leiodinae.
Po raz pierwszy został on opisany w 1884 roku przez Edmunda Reittera.
Ten chrząszcz osiąga długość ciała od 2 do 2,5 mm, charakteryzuje się mocno wysklepioną, błyszczącą sylwetką, przyjmującą kolor jasnobrunatny lub czerwonobrunatny. Głowa ma czoło bez jamek pomiędzy oczami, pokryte punktami, które są mocniejsze, ale rzadziej rozmieszczone w porównaniu do A. atratum. Skronie nie występują. Czułki posiadają biczyki, gdzie człon trzeci jest co najmniej ⅔ dłuższy niż człon poprzedni. Przedplecze ma owalny kształt, jest wyraźnie węższe od pokryw, a jego punktowanie jest bardzo delikatne i nieco rzadsze niż u A. atratum. Pokrywy mają niemal proste kąty przednie, dobrze wykształcone bruzdki przyszwowe oraz dość mocne i gęste punktowanie powierzchni, chociaż rzadsze niż u A. atratum. Stopy przedniej i środkowej pary u samca są rozszerzone i pięcioczłonowe, podczas gdy tylna para ma cztery człony. U samicy stopy przedniej pary są pięcioczłonowe, natomiast pozostałe pary mają cztery człony.
Jest to owad górski, którego ekologia jest słabo poznana.
Jako gatunek palearktyczny, Agathidium bescidicum jest notowany w Niemczech, Włoszech, Polsce, Czechach, Słowacji, Węgrzech, Ukrainie, Rumunii, Bułgarii, Słowenii oraz Grecji. Wszędzie jest rzadko spotykany. W Polsce występuje głównie w Beskidzie Żywieckim i Bieszczadach.
== Przypisy ==