Agathidium arcticum
Agathidium arcticum to gatunek chrząszcza należący do rodziny grzybinkowatych oraz podrodziny Leiodinae.
Ten gatunek został po raz pierwszy opisany w 1863 roku przez Carla Gustafa Thomsona.
Chrząszcz ma długość ciała od 2,5 do 3,2 mm, charakteryzuje się stosunkowo mocno wysklepionym ciałem, które jest ubarwione na czarno z brunatnymi plamkami na czole oraz brzegach przedplecza. Jego odnóża są ceglastoczerwone, a czułki czerwone z czarnobrunatnymi buławkami. Cała powierzchnia ciała jest gładka, normalnie błyszcząca i pozbawiona mikrorzeźby. Głowa ma czoło oddzielone od nadustka, pokryte punktami różnej wielkości – większymi oraz bardzo drobnymi. Czułki są stosunkowo grube, gdzie trzeci człon jest półtora raza dłuższy od drugiego, siódmy człon jest poprzeczny i dłuższy od ósmego, a dziewiąty i dziesiąty mają niemal identyczne wymiary. Ostatni człon jest tak szeroki jak dwa poprzednie, ale dłuższy. Przedplecze jest owalne, pokryte rzadkimi punktami większymi oraz bardzo rzadkimi drobnymi. Pokrywy są dwukrotnie dłuższe od przedplecza i również mają dwa rodzaje punktów na powierzchni. Kąty przednio-boczne pokryw są niemal proste. Na spodzie ciała występuje wyraźne owłosienie, płytkie i stosunkowo mocne punktowanie oraz dobrze widoczna mikrorzeźba. U samca brak jest jamki na zapiersiu. Stopy przedniej i środkowej pary u samca są silnie rozszerzone i mają pięć członów, natomiast tylna para ma cztery człony. U samicy stopy wszystkich par mają po cztery człony.
Owad ten reprezentuje borealno-górski typ rozmieszczenia.
Jest to gatunek palearktyczny, występujący w Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, Szwajcarii, Austrii, Włoszech, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Polsce, Czechach, Słowacji, Węgrzech, Ukrainie, Rumunii, Serbii, Czarnogórze oraz północnoeuropejskiej i syberyjskiej części Rosji. W Polsce został odnaleziony jednokrotnie – w 2002 roku na Babiej Górze, jednak istnieje możliwość jego występowania także w polskich Tatrach, Bieszczadach czy Sudetach.
== Przypisy ==
