Agata Zubel-Moc, znana również jako Agata Zubel (urodzona 25 stycznia 1978 we Wrocławiu), to polska kompozytorka, śpiewaczka oraz pedagożka.
Jest laureatką wielu nagród zarówno w dziedzinie wokalnej, jak i kompozytorskiej. Angażuje się w liczne prawykonania oraz nagrania dzieł współczesnych twórców.
Życiorys
Agata Zubel urodziła się we Wrocławiu, gdzie z wyróżnieniem ukończyła studia kompozytorskie w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego pod okiem Jana Wichrowskiego oraz wokalne w klasie Danuty Paziuk-Zipser. W czasie nauki w szkole podstawowej i średniej grała na perkusji, co umożliwiło jej rozwinięcie bardziej sonorystycznego podejścia do muzyki.
Później kontynuowała edukację w Conservatorium Hogeschool Enschede w Holandii oraz uczestniczyła w wielu kursach. Była stypendystką m.in. Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2000–2002), Zarządu Miasta Wrocławia (2001–2002), Ernst von Siemens Musikstiftung (2001) oraz Fundacji Edukacji Międzynarodowej (2002).
Od 2002 roku pracuje jako wykładowca w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 2004 roku uzyskała stopień doktora sztuk muzycznych, a w 2014 roku habilitowała się w zakresie kompozycji i teorii muzyki na Akademii Muzycznej w Krakowie, prezentując dzieło zatytułowane Utwór nad Pieśniami na głos, wiolonczelę, chór i orkiestrę.
Jako wokalistka brała udział w wielu wydarzeniach muzycznych. Wspólnie z Cezarym Duchnowskim tworzy duet ElettroVoce. Współpracowała z takimi zespołami jak Klangforum Wien, musikFabrik, London Sinfonietta, Eighth Blackbird Ensemble oraz Seattle Chamber Players. Latem 2004 roku uczestniczyła w eksperymentalnym projekcie improwizacyjnym podczas koncertu zorganizowanego przez Międzynarodowe Letnie Kursy Nowej Muzyki w Darmstadcie.
W jej repertuarze szczególne miejsce zajmuje muzyka współczesna. Dokonała wielu prawykonań i nagrań utworów współczesnych kompozytorów. Wystąpiła jako wykonawczyni w dziełach takich jak Chantefleurs et Chantefables W. Lutosławskiego (Musica Polonica Nova 2006), DW9 B. Langa (Warszawska Jesień 2004), Gwiazdy Zygmunta Krauzego (adaptacja elektroakustyczna C. Duchnowskiego w Teatrze Polskim we Wrocławiu 2005) oraz w roli Fedry w operze Dobromiły Jaskot pod tym samym tytułem (Teatr Wielki-Opera Narodowa 2006). Koncertowała także za granicą, w takich krajach jak Włochy, Belgia, Szwajcaria, Francja, Holandia, Austria, Portugalia, Niemcy, Wielka Brytania, Irlandia, Rosja, Ukraina, Litwa, Łotwa, Grecja, Dania, Szwecja, Norwegia, Finlandia, Korea Południowa, Kanada i Stany Zjednoczone. W 2023 roku otrzymała Brązowy Krzyż Zasługi.
Wybrane nagrody i wyróżnienia
Agata Zubel jest beneficjentką wielu prestiżowych zamówień kompozytorskich, takich jak Deutsche Welle (m.in. II Symfonia, która miała swoje prawykonanie podczas Festiwalu Beethovenowskiego w Bonn w 2005 roku), Festival Ultraschall w Berlinie, Festiwal Muzyki Europy Środkowej w Seattle, Fundacji Rockefellera, Wratislavia Cantans, a także licznych stypendiów i grantów. Dwukrotnie otrzymała Wrocławską Nagrodę Muzyczną (2005, 2008) oraz została laureatką Paszportu „Polityki” w 2004 roku.
W październiku 2017 roku została uhonorowana Brązowym Medalem „Gloria Artis”. Jest członkinią zwyczajną Związku Kompozytorów Polskich.
Życie prywatne
Agata Zubel jest żoną kompozytora Michała Moca.
Wybrane kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych)
Dyskografia
2015 Znikąd historie
2015 Dream Lake
2014 Not I
2013 Plamy na słońcu. El-Derwid
2010 Cascando
2009 Poems – Agata Zubel: sopran; Marcin Grabosz – fortepian
Andrzej Krzanowski in memoriam – Agata Zubel i Kwartet Śląski
ElettroVoce (Agata Zubel – głos, Cezary Duchnowski – fortepian, głos, fortepian preparowany i elektronika)
Warsaw Autumn 2006. CD no. 4. Nono, Zubel, Bujarski. Agata Zubel – II Symfonia; Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Krakowie, dyr. Wojciech Czepiel
Agnieszka Duczmal i Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus Vol.11. Bacewicz, Pstrokońska-Nawratil, Zubel, Ptaszyńska, Sikora. Agata Zubel – Piosenka o końcu świata na głos, recytatora i zespół kameralny. Agata Zubel – głos, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus, dyr. Agnieszka Duczmal
Deutsche Welle. Beethoven, Zubel, Paderewski. Agata Zubel – II Symfonia; Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Krakowie, dyr. Wojciech Czepiel
Warsaw Autumn 2005. CD no. 1. Stachowski, Górecki, Wielecki, Zych, Bargielski. Zbigniew Bargielski – Jeszcze noc, jeszcze dźwięk na mezzosopran i orkiestrę; Agata Zubel, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej, dyr. Takuo Yuasa
Warsaw Autumn 2001. CD no. 6. Szalonek, Sikorski, Szymański, Zubel, Skrzypczak, Lasoń. Agata Zubel – Lentille na orkiestrę smyczkową, głos i akordeon; Agata Zubel – sopran, Michał Moc – akordeon, Orkiestra Kameralna AUKSO, dyr. Marek Moś
Warsaw Autumn 2003. CD no. 2. Bortnowski, Duchnowski, Talma-Sutt, Mykietyn, Trębacz. Cezary Duchnowski – monada 2 na głos, trąbkę i komputer; Agata Zubel – głos, Piotr Wojtasik – trąbka, Cezary Duchnowski – komputer
Warsaw Autumn 2004. CD no. 7. Darmstadt-Warszawa „Shared Spaces”: Agata Zubel – głos, Uwe Oberg – fortepian, Ernesto Molinari – klarnet, Uli Fussenegger – komputer, Marcus Weiss – saksofon, Adam Pierończyk – saksofon, Axel Dörner – trąbka, Uwe Dierksen – puzon, Carl-Ludwig Hübsch – tuba, Frank Wingold – gitara, Jacek Kochan – perkusja, Krzysztof Knittel – elektronika, Anna Jędrzejewska – elektronika, wideo, Robert Jędrzejewski – wiolonczela, Natasza Goerke – literatura
VI Międzynarodowy Konkurs Współczesnej Muzyki Kameralnej imienia Krzysztofa Pendereckiego. Brodski, Oroń, Dziad, Zubel, Isphording, Bäter, Pałosz, Marucha, Jasiński, Micić. Luciano Berio – Sequenza III; Agata Zubel – głos
9 lat Studia Kompozycji Komputerowej Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Krupowicz, Rupociński, Zubel, Duchnowski, Błońska, Kupczak, Bortnowski. Agata Zubel – Parlando na głos i komputer, Agata Zubel – głos. Sławomir Kupczak – Akwaforta na głos żeński i elektronikę, Agata Zubel – głos
Universitas Cantat 2003. Krzesimir Dębski – II Symfonia Ver redit na wielką orkiestrę symfoniczną, chóry i solistów; Agata Zubel – sopran, Jorgos Skolias – wokalista jazzowy, chóry uczestniczące w festiwalu, Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Poznaniu, dyr. Krzesimir Dębski
2004 – Nagranie archiwalne dla Polskiego Radia z orkiestrą Amadeus Agnieszki Duczmal – A. Zubel Piosenka o końcu świata
2004 – Nagranie archiwalne dla Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia – C. Duchnowski monada 3 na głos, fortepian i komputer – I Nagroda Radiofonii na Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej UNESCO w Rzymie 2004
2006 – Nagranie archiwalne dla Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia – C. Duchnowski monada 2 na głos, trąbkę i komputer; Trawy rozczochrane na głos i komputer; A. Zubel Opowiadania na głos i fortepian preparowany; Duchnowski/Zubel Szymborskie improwizacje; R. Osada – Mimesis na głos, fortepian preparowany i elektronikę
Przypisy
Bibliografia
Daniel Cichy: Zubel Agata. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 12: W–Ż część biograficzna. Kraków: PWM, 2012, s. 379–380. ISBN 978-83-224-0935-0. (pol.).
Linki zewnętrzne
Agata Zubel w bazie AllMusic (ang.)
Agata Zubel w bazie Discogs.com (ang.)
Dyskografia Agaty Zubel w bazie MusicBrainz (ang.)
Strona internetowa Agaty Zubel
Wywiad (Glissando). glissando.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-25)].