Agata Maria Duda-Gracz
Agata Maria Duda-Gracz (znana również jako Duda vel Gracz) urodziła się 2 marca 1974 roku w Katowicach. Jest uznaną polską reżyserką teatralną oraz scenografką.
Życiorys
Agata Duda-Gracz jest potomkinią malarza Jerzego Dudy-Gracza oraz Wilmy Dudy-Gracz (zmarłej w 2020 roku). Ukończyła studia z zakresu historii sztuki, specjalizując się w mediewistyce i bizantologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1998 roku. Następnie zdobyła dyplom na Wydziale Reżyserii Dramatu w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie w 2002 roku.
Jej debiut reżyserski miał miejsce w 1998 roku, gdy wystawiła spektakl Kain autorstwa George’a Byrona w Teatrze im. Witkiewicza w Zakopanem. W 2001 roku zrealizowała Abelarda i Heloizę Rogera Vaillanda w krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego. Do tej pory wyreżyserowała, zaprojektowała scenografię i kostiumy do ponad 20 spektakli w teatrach w Kaliszu, Krakowie, Łodzi, Warszawie, Wrocławiu oraz Zakopanem. W 2005 roku zająła się adaptacją, reżyserią i scenografią spektaklu Kreatura dla Teatru TV.
Agata Duda-Gracz była w związku małżeńskim z aktorem Marcinem Sianko (ur. 1975), z którym ma syna Stanisława (ur. 2005).
Nagrody i wyróżnienia
- „Ludwik” – nagroda krakowskiego środowiska teatralnego za scenografię do spektaklu Naprawiacz świata w Starym Teatrze w Krakowie (2001)
- „Ludwik” – nagroda krakowskiego środowiska teatralnego za scenografię do spektaklu Abelard i Heloiza w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (2002)
- wyróżnienie w II Ogólnopolskim Konkursie na inscenizację dawnych dzieł literatury europejskiej za reżyserię przedstawienia Galgenberg w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (2008)
- wyróżnienie honorowe w 13. Konkursie na najlepszą inscenizację dzieł dramatycznych Williama Shakespeare’a w sezonie 2008/09 za przedstawienie Otello – wariacje na temat w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi (2009)
- „Złoty Laur” za mistrzostwo w sztuce za rok 2008 – za znakomite realizacje reżyserskie i scenograficzne w teatrze (2009)
- „Złota Maska” za najlepszą reżyserię i scenografię w sezonie 2009/2010 za spektakl Według Agafii (2010)
- Medal Pro Publico Bono im. Sabiny Nowickiej (2010)
- nagroda dla najlepszego przedstawienia, reżyserii i scenografii w plebiscycie publiczności Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (2011)
- nagroda dla Ojca Agaty Dudy-Gracz na motywach Świętokradztwa Oskara Jana Tauschinskiego (2011)
- „Złoty Yorick” dla przedstawienia Każdy musi kiedyś umrzeć Porcelanko, czyli rzecz o wojnie trojańskiej z Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (2013)
- Wrocławska Nagroda Teatralna za sztukę Ja, Piotr Riviere, skorom już zaszlachtował siekierom swoją matkę, swojego ojca, siostry swoje, brata swojego i wszystkich sąsiadów swoich… (2013)
- „Złota Maska” dla najlepszego przedstawienia sezonu 2013/14 – Iwona, księżniczka Burgunda z Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi (2014)
- Nagroda Główna XI Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port w Gdyni dla twórców i zespołu aktorskiego za przedstawienie Kumernis, czyli o tym jak świętej panience broda rosła (2016)
- Nagroda im. Aleksandra Bardiniego za całokształt pracy artystycznej (2016)
- nagroda dla najlepszego zespołu twórczego za spektakl Kumernis, czyli o tym jak świętej panience broda rosła na IX Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia w Krakowie (2016)
- nagroda na XXII Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej w Warszawie za najlepszą reżyserię spektaklu Będzie pani zadowolona, czyli rzecz o ostatnim weselu we wsi Kamyk (2017)
- nagroda za najlepszą reżyserię spektaklu Będzie pani zadowolona, czyli rzecz o ostatnim weselu we wsi Kamyk na X Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia w Krakowie (2017)
- Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za rok 2017 (2018)
- Nagroda „Złota Kieszeń” za najlepszą scenografię do spektaklu Makbet na Festiwalu Scenografii i Kostiumów Scena w Budowie w Lublinie (2019)
- Nagroda Artystyczna Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury (2022)
Źródło:.
Przypisy
Bibliografia
O życiu i twórczości Agaty Dudy-Gracz. culture.pl. [dostęp 2014-04-25]. (pol.).
Linki zewnętrzne
Agata Duda-Gracz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2024-12-07].
Wywiad z Agatą Duda-Gracz. dzienniklodzki.pl. [dostęp 2014-04-25]. (pol.).