Agaricus phaeolepidotus (F.H. Møller)
To gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae).
Systematyka i nazewnictwo
W klasyfikacji według Index Fungorum gatunek ten należy do następujących grup: Agaricus, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi.
Synonimy nazwy naukowej:
- Agaricus phaeolepidotus var. minimus Raithelh. 1974
- Agaricus phaeolepidotus F.H. Møller 1952, var. phaeolepidotus
- Psalliota phaeolepidota F.H. Møller 1952
Morfologia i biologia
Jest to saprotrof, który wytwarza toksyczne dla ludzi owocniki. Mają one białawą barwę, pokrytą brązową skórką, która pęka na małe łuski. Kapelusz o średnicy od 5 do 10 cm ma ciemniejszy środek i blaszkowaty hymenofor. Trzon jest białawy, nagi, bulwiasty u podstawy, z zwisającym pierścieniem. Cechą charakterystyczną Agaricus phaeolepidotus jest (czasami słaba) fenolowa woń miąższu oraz brązowe obrzeżenie wewnętrznej strony pierścienia.
Zasięg występowania i siedlisko
Gatunek ten został odnotowany głównie w Europie oraz na Wyspach Kanaryjskich. W Polsce można znaleźć stanowiska tego grzyba w internetowym atlasie grzybów.
Grzyb ten rośnie w lasach liściastych i mieszanych, a także w parkach. Owocniki pojawiają się od lipca do września. Spożycie owocników może prowadzić (nie u wszystkich) do zaburzeń trawiennych, nudności i wymiotów, zwłaszcza w połączeniu z alkoholem etylowym.