Agapit
Imię świeckie Aleksandr Korniłowicz Borzakowski (urodzony w 1860, zmarł 28 listopada 1937) był rosyjskim biskupem prawosławnym.
Życiorys
Był synem wiejskiego duchownego prawosławnego. Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Moskiewskim, a przez dwadzieścia pięć lat pracował jako lekarz. W 1909 roku złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej. W tym samym roku został wyświęcony na hieromnicha. W Jabłecznej mieszkał do wybuchu I wojny światowej, po czym został skierowany do armii rosyjskiej w charakterze lekarza polowego. W 1918 roku osiedlił się w monasterze św. Mikołaja w Ordinie (gubernia orłowska).
12 grudnia 1921 roku został wyświęcony na biskupa karaczewskiego, wikariusza eparchii briańskiej, i pełnił te obowiązki przez trzy lata. Od 1923 roku był locum tenens eparchii briańskiej, a w 1924 roku na stałe objął urząd ordynariusza tej eparchii. Jeszcze w tym samym roku został skazany na zsyłkę do guberni twerskiej. Do Briańska powrócił w 1927 roku, ale nie został ponownie ordynariuszem eparchii; od 1930 roku pełnił funkcję biskupa starodubskiego, będąc jej wikariuszem. W 1930 roku został aresztowany pod zarzutem organizowania grupy antyradzieckiej złożonej z prawosławnych mnichów i skazany na dziesięć lat łagru, które odbywał w obozie w Komi. Po trzech latach zwolniono go, a w 1933 roku został biskupem nowotorskim, wikariuszem eparchii kalinińskiej. W 1934 roku otrzymał tytuł arcybiskupa.
W 1936 roku został ponownie aresztowany, tym razem pod zarzutem uczestnictwa w kontrrewolucyjnej grupie duchowieństwa. Skazany na pięcioletnią zsyłkę do Kazachstanu, w 1937 roku na zesłaniu został aresztowany pod oskarżeniem o agitację kontrrewolucyjną. Podczas przesłuchania przyznał, że w rozmowach z wiernymi stwierdzał, iż władza radziecka musi upaść, gdyż prowadzi walkę przeciwko religii. 28 listopada 1937 roku został skazany na śmierć i stracony.