Aga Chan I

Aga Chan I

Aga Chan I (pers. آغا خان اوّل), znany również jako Aga Khan I, właściwie Hasan Ali Szah (urodzony w 1804 roku we wsi Kahak, blisko Mahallat, w obecnym Iranie – zmarł w kwietniu 1881 roku w Bombaju) był 46. imamem Aga Chanów oraz pierwszym imamem, który otrzymał tytuł Aga Chana.

Życiorys

Był potomkiem 45. imama, Szaha Chalil Allaha, oraz jego żony, Bibi Sarkary. Po zamordowaniu ojca w 1817 roku, jego matka zwróciła się o sprawiedliwość do ówczesnego szacha Iranu, Fath Ali Szaha. Szach nie tylko ukarał morderców, ale również ożenił Hasana Ali Szaha z własną córką, nadając mu tytuł Aga Chan oraz przydzielając mu ziemię. W 1835 roku szach Mohammad Szah mianował go gubernatorem zubożałej prowincji Kerman, która była w stanie anarchii. Gdy Aga Chanowi udało się przywrócić tam porządek, został jednak pozbawiony swojego stanowiska, co doprowadziło do jego buntu. W 1841 roku uciekł wraz z zwolennikami do Afganistanu, a następnie do Indii, gdzie nawiązał bliską współpracę z Brytyjczykami, zarówno w sferze politycznej, jak i militarnej. W Indiach Aga Chan skoncentrował się na umacnianiu swojej władzy nad lokalnymi nizarytami, znanymi jako Chodżami. Jego syn został jego następcą w imamacie.

Bibliografia

Farhad Daftary: Ismailici. Zarys historii. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2008. ISBN 978-83-89899-91-0. Brak numerów stron w książce.