Aftershow
Aftershow lub after-show to forma telewizyjnego talk-show, która koncentruje się na innym programie telewizyjnym. Zwykle jest emitowany bezpośrednio po premierze nowego odcinka powiązanego programu, aby utrzymać zainteresowanie widzów oraz dostarczyć dodatkowe dyskusje i materiały związane z danym programem, w tym analizy i materiały zza kulis. Aftershow mogą także zawierać gości z obsady lub ekipy produkcyjnej oraz podkreślać zaangażowanie widzów. W podobny sposób funkcjonują programy po meczu w kontekście transmisji sportowych.
Format
Standardowy format aftershow, który został zapoczątkowany przez The Wrap-Up Show Howarda Sterna w Sirius Satellite Radio w 2006 roku, obejmuje dwie lub więcej osób, które dyskutują na temat właśnie wyemitowanego odcinka. Często towarzyszą temu dodatkowe materiały z serialu lub specjalni goście, tacy jak aktorzy czy członkowie ekipy kreatywnej. Telewizje postrzegają aftershow jako efektywny sposób na dostarczenie większej ilości treści dla oddanych fanów popularnych seriali, a także jako platformę do bezpośredniej interakcji z widzami oraz dostarczenia dodatkowego kontekstu i analizy narracji oraz tematów przedstawionych w serialu. Aftershow mogą również pomóc w zatrzymaniu widzów po zakończeniu emisji odcinka.
Niektóre aftershow, zwłaszcza te związane z reality show, kładą większy nacisk na materiały zza kulis oraz wywiady z wyeliminowanymi i byłymi uczestnikami. Przykłady takich programów to American Idol Extra, Britain’s Got More Talent, Strictly Come Dancing: It Takes Two oraz The Xtra Factor, które były emitowane głównie na siostrzanych kanałach sieci, nadających główny program (takich jak BBC Two, ITV2 i Fox Reality Channel). W kontekście Indian Premier League w krykiecie, Sony Pictures Networks emitowało Extraaa Innings T20, łącząc koncepcję aftershow z elementami tradycyjnego programu po meczu, zapewniając zarówno analizę meczu, jak i segmenty rozrywkowe, w tym wywiady z celebrytami. Talk show Channel 4: The Last Leg with Adam Hills początkowo miał być aftershow po relacjach z Letnich Igrzysk Paraolimpijskich 2012, ale zyskał na tyle dużą popularność, że został przekształcony w samodzielny serial.
Historia
The After Show na MTV Canada zostało wymienione przez Toronto Star jako jeden z wcześniejszych przykładów formatu aftershow, który zyskał popularność w Ameryce Północnej. Program stworzono, aby towarzyszyć emisjom Laguna Beach na MTV, w związku z wymaganiami licencyjnymi CRTC dotyczącymi dostarczania kanadyjskich treści oraz programów talk-show (co wynikało z wczesnej historii usługi w poprzednim formacie, TalkTV). Program szybko zyskał rzeszę wiernych fanów: MTV Canada zaczęło produkować odcinki przed publicznością na finale Laguna Beach, co przyciągnęło „tysiące” fanów, którzy ustawiali się w kolejce przed studiem w Toronto, aby mieć szansę na udział. Format ten został następnie rozszerzony na siostrzaną serię Wzgórza Hollywood, a później także na amerykańską stację MTV.
W 2009 roku Bravo wprowadziło program Watch What Happens Live with Andy Cohen, nocny talk-show, który głównie koncentrował się na reality show emitowanych przez Bravo i zawierał interakcje z widzami, takie jak pytania. Program ten omawiał także różne aspekty i wydarzenia w kulturze popularnej, a w 2011 roku rozszerzył się z cotygodniowego na codzienne emisje.
W ślad za sukcesem Talking Dead, amerykańskie kanały rozrywkowe zaczęły wprowadzać aftershow do swoich najpopularniejszych seriali fabularnych w latach 2010. Embassy Row – studio należące do Sony Pictures Television, które produkuje Talking Dead, otrzymywało zlecenia od innych sieci na realizację aftershow, takich jak Shark After Dark Live (stworzone z okazji Shark Week w Discovery). W 2012 roku Maria Menounos uruchomiła AfterBuzz TV, sieć podcastów poświęconych poszczególnym serialom telewizyjnym.