After the Gold Rush to trzeci solowy album Neila Younga, który został nagrany w okresie od sierpnia 1969 roku do czerwca 1970 roku i wydany przez wytwórnię Reprise w 1970 roku.
Historia i charakter albumu
Ten czas był dla Neila Younga niezwykle kreatywnym okresem. W stosunkowo krótkim czasie wydał trzy solowe albumy, a jako członek supergrupy Crosby, Stills, Nash and Young zrealizował znakomity album Déjà Vu. Po nagraniu After the Gold Rush, problemy zdrowotne związane z jego kręgosłupem zmusiły go do przerwy, a kolejny album Harvest został wydany dopiero w 1972 roku.
Pierwotnym zamiarem Younga było połączenie sił z grupą Crazy Horse oraz Crosby, Stills, Nash and Young. Jednak ze względu na problemy zdrowotne gitarzysty Danny’ego Whittena (uzależnienie od heroiny) musiał zmienić swoje plany. W Sunset Sound Studios nagrano jedynie jeden utwór „I Believe in You”. Nagranie miało miejsce podczas zimowego tournée Younga, kiedy występował w Fillmore East u boku Steve’a Millera i Milesa Davisa.
Współpraca z Crazy Horse objawiła się jeszcze w dwóch utworach: „When You Dance You Can Really Love” oraz „Oh, Lonesome Me”.
Ostatecznie większość albumu powstała w studiu znajdującym się w suterenie domu Neila Younga w Topanga Canyon w Kalifornii. W nagraniach wzięli również udział członkowie CSN & Y: Steve Stills oraz basista Greg Reeves.
Po premierze album spotkał się z dość negatywnym odbiorem krytyków, nawet w uznawanych za markowe magazynach, takich jak Rolling Stone. Z biegiem czasu jednak płyta zaczęła być postrzegana jako kamień milowy w artystycznym rozwoju Younga oraz jeden z najlepszych albumów w historii muzyki rockowej.
Oceny i wpływy albumu
W 1998 roku czytelnicy magazynu Q w głosowaniu uznali After the Gold Rush za 89. największy album wszech czasów.
W 2003 roku album zajął 71. miejsce na liście 500 albumów wszech czasów według Rolling Stone.
Pitchfork Media umieściło album na 99. pozycji w zestawieniu 100 najlepszych albumów lat 70. z 2004 roku.
W 2005 roku, w ankiecie przeprowadzonej przez brytyjski kanał TV Channel 4, zajął 92. miejsce wśród 100 największych albumów wszech czasów.
W 2005 roku czytelnicy Chart Magazine umieścili album na 5. miejscu w kategorii najlepszych albumów kanadyjskich.
W 2006 roku magazyn Time uznał go za jeden z 100 albumów wszech czasów.
W 2007 roku w książce Boba Mersereau „The Top 100 Canadian Albums” zajął 3. miejsce.
Na stronie Rate Your Music.com album zajął 2. miejsce w kategorii albumów z 1970 roku, 10. miejsce wśród albumów lat 70. oraz 31. miejsce w rankingu albumów wszech czasów.
Muzycy
Neil Young – gitara, wokal, harmonijka, pianino, wibrafon
Danny Whitten – gitara, wokal
Jack Nitzsche – pianino
Nils Lofgren – pianino, wokal
Steve Stills – wokal
Billy Talbott – gitara basowa
Greg Reeves – gitara basowa
Ralph Molina – perkusja, wokal
Opis płyty
Producent – Neil Young, David Briggs wraz z Kendallem Paciosem
Inżynier dźwięku – David Briggs
Data nagrania – sierpień 1969 – czerwiec 1970
Miejsce nagrania – Sunset Sound Studios, Hollywood, Los Angeles; sutereny domu Younga w Topanga Canyon w Kalifornii
Długość – 33 minuty 41 sekund
Kierownictwo – Elliot Robert, Lookout Management
Kierownik artystyczny – Gary Burden
Zdjęcia – Joel Bernstein
Firma nagraniowa – Reprise
Numer katalogowy – 2283-2