Afromynoglenes parkeri to gatunek pająka należący do rodziny osnuwikowatych, będący jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju Afromynoglenes. Można go spotkać w Etiopii.
Taksonomia
Gatunek ten został pierwszy raz opisany w 1996 roku przez Petera Merretta oraz Anthony’ego Russella-Smitha. Typowa lokalizacja, wskazana przez autorów, to las państwowy Munessa, który znajduje się w byłej prowincji Arsi, obecnie znanej jako Oromia. Epitet gatunkowy upamiętnia Johna R. Parkera w uznaniu jego wkładu na rzecz British Arachnological Society.
Morfologia
Pająk ten ma ciało o długości w przedziale od 2,95 do 4,2 mm. Karapaks u samic mierzy od 1,4 do 1,8 mm długości oraz od 0,95 do 1,25 mm szerokości, natomiast u samców wynosi od 1,45 do 2,1 mm długości i od 1,05 do 1,4 mm szerokości. Ubarwienie karapaksu waha się od żółtobrązowego do ciemnożółtobrązowego, z wyraźnymi szarymi tonami w okolicach jam i wzdłuż linii, które się od nich rozchodzą, a także przy krawędziach. Oczy pary przednio-środkowej są małe, podczas gdy pozostałe pary mają dużą średnicę. Na nadustku znajdują się bruzdy, które leżą poniżej oczu pary przednio-bocznej. Żółtobrązowe szczękoczułki samca mają po pięć dużych zębów na przednich krawędziach rowków oraz po trzy małe ząbki na tylnej części rowków; samice zazwyczaj mają tylko cztery zęby na krawędziach przednich. Sternum jest ciemnożółtobrązowe z szarymi akcentami. Odnóża są żółtobrązowe, czasami z delikatnym szarym obrączkowaniem w dalszych częściach goleni, a u samic mogą również pojawiać się szare paski na udach. Na udach można znaleźć jeden, rzadziej dwa kolce grzbietowe oraz po jednym lub dwóch kolcach przednio-bocznych. Golenie mają po dwa kolce grzbietowe, jeden przednio-boczny oraz kilka kolców brzusznych. Wszystkie nadstopia zawierają po jednym długim trichobotrium oraz od jednego do sześciu krótszych trichobotrii dodatkowych. Wierzch opistosomy (odwłoka) jest szary do czarnego z jasnym wzorem, który obejmuje parę bocznych pasków podłużnych w części przedniej oraz od czterech do sześciu par kropek w części tylnej, z największą parą znajdującą się na początku. Spód opistosomy również ma kolor szary do czarnego, na którym zazwyczaj widać parę jasnych, cienkich pasków bocznych.
Nogogłaszczki samca mają paracymbium o gałęzi odsiebnej, która jest dłuższa niż u większości Mynogleninae, a tegulum zawiera wyraźną, haczykowatą apofizę tegularną, dobrze widoczną z boku, ale słabo widoczną od dołu. Embolus jest bardzo długi i tworzy szeroką pętlę wokół dosiebnej części bulbusa, kończąc się w pobliżu blaszkowatej błony embolicznej. Genitalia samicy charakteryzują się płytką płciową o zesklerotyzowanym, U-kształtnym trzonie z dużą kieszenią oraz długimi przewodami kopulacyjnymi rozciągniętymi wzdłuż boków dużych i mocno zesklerotyzowanych spermatek.
Ekologia i występowanie
Jest to gatunek afrykański, występujący wyłącznie w Etiopii. Zamieszkuje obszary górskie na wysokościach od 1900 do 2600 m n.p.m.. Preferuje różnorodne lasy, zadrzewienia, zakrzewienia, ziołorośla oraz łąki. Można go spotkać na roślinach zielnych, trawach, w ściółce i pod butwiejącymi kłodami.
Przypisy