Afromaimetsha to wymarły rodzaj błonkówek z rodziny Maimetshidae oraz podrodziny Maimetshinae. Obejmuje on jedynie jeden opisany gatunek, A. robusta, który istniał w późnej kredzie.
Taksonomia
Rodzaj oraz gatunek typowy zostały po raz pierwszy opisane w 2009 roku przez Aleksandra Rasnicyna oraz Denisa Brothersa w czasopiśmie African Invertebrates. Opis oparty był na pojedynczej skamieniałości, datowanej na turon w kredzie, która została odkryta w Orapie na terenie Botswany. Nazwa rodzajowa powstała z połączenia słowa Africa oraz nazwy typowej dla rodziny rodzaju Maimetsha. Epitet gatunkowy, oznaczający po łacinie „tęga”, nawiązuje do sylwetki tego owada.
Rasnicyn i Brothers wskazują na rodzaj Afrapia jako najbardziej zbliżony do Afromaimetsha. Michael S. Engel włączył oba rodzaje do plemienia Maimetshini, w ramach nowej podrodziny Maimetshinae.
Morfologia
Owad ten miał ciemne ciało z jasnymi odnóżami, osiągające długość co najmniej 4,9 mm. Charakteryzował się dużą głową z szeroko rozstawionymi zapoliczkami. Czułki miały trzonek w formie szeroko-kubkowatej, poprzeczną nóżkę oraz co najmniej 13 znacznie dłuższych niż szerokich i niemal równych członów biczyka. Przedtułów miał dłuższe propleury niż u Afrapia, co prawdopodobnie formowało krótką szyję z przodu. Mezopleury były wyposażone w kompletną poziomą bruzdę boczną oraz tylną blaszkę przyśrodkową (lamella submedialis). Notauli były silnie rozbieżne ku przodowi. Skrzydło przednie miało długość co najmniej 2,5 mm, a jego użyłkowanie charakteryzowało się wąską komórką kostalną, której szerokość nie odbiegała od pterostygmy. Sektor radialny rozpoczynał się nasadowo od pterostygmy, a żyłka 1Rs+M była równoległa do żyłki 1Cu i znajdowała się bliżej r-rs niż 2Rs+M. Drugi sektor żyłki Rs+M był dłuższy od żyłki 1m—cu, a żyłka 1rs-m stykała się z sektorem radialnym wcześniej niż r-rs. W skrzydle znajdowały się również trzy komórki submarginalne, a komórka 3rm miała niemal kwadratowy kształt. Pterostygma była co najwyżej nieco krótsza niż odległość między podstawami sektora radialnego a żyłką 2r-rs. Powierzchnia pozatułowia była rzeźbiona dużymi areolami, które były dwukrotnie szersze niż dłuższe. Metasoma miała ostatnie sternum nieco dłuższe od przedostatniego. Pokładełko było zakrzywione ku dołowi, z rozszerzoną ku szczytowi osłonką o długości 1,4 mm.
Paleoekologia
Owad ten zamieszkiwał obszar o klimacie umiarkowanym z wyraźnymi zmianami pór roku. Region ten, w późnej kredzie, leżał dalej na południe, co sprzyjało utrzymaniu umiarkowanego klimatu. Środowiskiem życia Afromaimetsha były wilgotne lasy z dużymi opadami, blisko wód, które jednak okresowo były dotknięte pożarami. Siedlisko to charakteryzowało się dużą różnorodnością flory i entomofauny. Rosły tam paprotniki, miłorzęby z rodzaju Ephedripites oraz wiele okrytonasiennych, w tym z grup takich jak radziliszkowate, wawrzynowate, oczarowate, ukęślowe i skalnicowce. W skamieniałościach z Orapy rozpoznano większość współczesnych rzędów owadów, w tym ważki, prostoskrzydłe, skorki, karaczany, pluskwiaki, chrząszcze, sieciarki, błonkówki oraz muchówki. Rodzina Maimetshidae oprócz Afromaimetsha miała również dwa gatunki z rodzaju Afrapia oraz jeden z rodzaju Maimetshorapia.
Przypisy