Afrojeż

Afrojeż (Atelerix)

Afrojeż (Atelerix) to rodzaj ssaków z podrodziny jeży (Erinaceinae), należący do rodziny jeżowatych (Erinaceidae).

Występowanie

Rodzaj ten obejmuje gatunki, które można znaleźć w Afryce.

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) wynosi od 140 do 270 mm, długość ogona od 9 do 30 mm, długość ucha od 15 do 30 mm, a długość tylnej stopy od 26 do 40 mm. Masa ciała oscyluje między 250 a 865 g.

Systematyka

Rodzaj został zdefiniowany w 1848 roku przez francuskiego geologa, paleontologa i botanika Auguste’a Nicolasa Pomela w artykule poświęconym badaniom nad owadożernymi mięsożercami, opublikowanym w Archives des sciences physiques et naturelles. W oryginalnym opisie Pomel nie wskazał żadnego gatunku, jednak później afrojeż białobrzuchego (A. albiventris) został wyznaczony jako gatunek typowy.

Etymologia

Atelerix: gr. ατελειος ateleios ‘niedoskonały’, od negatywnego przedrostka α- a-; τελειος teleios ‘doskonały’; łac. ericius ‘jeż’.

Peroechinus: gr. πηρός peros ‘okaleczony’; εχινος ekhinos ‘jeż’. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Erinaceus pruneri Wagner, 1841 (= Erinaceus albiventris Wagner, 1841).

Aethechinus: gr. αηθης aēthēs ‘dziwny’, od negatywnego przedrostka α- a-; ηθος ēthos ‘zwyczaj, charakter’; εχινος ekhinos ‘jeż’. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Erinaceus algirus Lereboullet, 1842.

Podział systematyczny

Rodzaj obejmuje następujące współczesne gatunki:

  • Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski.

Opisano także gatunki wymarłe:

  • Atelerix broomi (Butler & Greenwood, 1973) (Tanzania; plejstocen)
  • Atelerix depereti Mein & Ginsburg, 2002 (Francja; miocen)
  • Atelerix rhodanicus Mein & Ginsburg, 2002 (Francja; miocen)
  • Atelerix steensmai Van Dam, Mein & Alcalá, 2020 (Hiszpania; miocen)

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.)

E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.)

P. Mein & L. Ginsburg. Sur l’âge relatif des différents dépôts karstiques miocènes de La Grive-Saint-Alban (Isère). „Cahiers scientifiques, Muséum d’Histoire naturelle de Lyon”. 2, s. 7–47, 2002. (fr.)