AFOR (Albańskie Siły NATO)
AFOR (NATO’s Albanian Force) to misja humanitarna, która miała na celu pomoc uchodźcom z Kosowa w Albanii podczas kryzysu, który miał miejsce w 1999 roku.
Dowództwo sił AFOR sprawował generał John Reith. Dla potrzeb operacji Allied Harbour, sformowano jednostkę liczącą 8000 żołnierzy. Zespół AFOR składał się z wysoko mobilnych lekkich sił wojsk lądowych, w tym znacznej liczby jednostek inżynieryjnych oraz medycznych. W działania AFOR zaangażowane były 16 państw NATO oraz 5 państw współpracujących z Sojuszem w ramach programu Partnerstwa dla Pokoju, w tym także Polska. Do głównych zadań tych sił należały: budowa obozów namiotowych, dostarczanie zaopatrzenia dla uchodźców oraz zapewnienie bezpieczeństwa w obozach. Operacje AFOR były planowane w ścisłej koordynacji z UNHCR.
Aby zorganizować pomoc, konieczna była współpraca z rządem albańskim, który 11 kwietnia udostępnił Sojuszowi przestrzeń powietrzną Albanii, porty morskie oraz lotnicze, a także inną infrastrukturę wojskową. Ta infrastruktura nie była jednak przystosowana do obsługi tak intensywnego ruchu, szczególnie lotniczego. Dlatego zainstalowano natowskie urządzenia do naprowadzania i kontroli ruchu lotniczego, aby ułatwić intensywny transport samolotów dostarczających niezbędne zaopatrzenie dla Allied Harbour.
Polscy żołnierze w siłach AFOR
W ramach Wielonarodowych Sił NATO (AFOR) wydzielono polski kontyngent, który składał się z 140 żołnierzy z 21 Brygady Strzelców Podhalańskich z Rzeszowa oraz personelu dowództwa misji. Główne zadanie polskiej jednostki obejmowało ochronę kwatery głównej Sił NATO w Albanii oraz zabezpieczanie konwojów z pomocą humanitarną.
Przypisy
Bibliografia
- Tim Youngs i inni: Kosovo: Operation „Allied Force”,
- Maciej Marszałek: Sojusznicza operacja „Allied Force”.