Afonso Augusto da Costa (urodzony 6 marca 1871 w Seia, zmarły 11 maja 1937 w Paryżu) był portugalskim prawnikiem, naukowcem oraz politykiem o przekonaniach republikańskich.
Życiorys
Pełnił rolę lidera Portugalskiej Partii Republikańskiej i był jedną z kluczowych postaci w Portugalskiej Pierwszej Republice. Jako republikański deputowany do Izby Deputowanych działał w ostatnich latach monarchii. Po ogłoszeniu republiki objął stanowisko ministra sprawiedliwości w rządzie prowincjonalnym Teófilo Bragi, który funkcjonował od 5 października 1910 do 3 września 1911. W tym okresie podpisał kontrowersyjne ustawy, które wygnali Jezuitów z Portugalii oraz zniosły przywileje religijne. Szczególnie istotne było Prawo Oddzielenia Kościoła od Państwa, które uczyniło da Costę symbolem antyklerykalizmu Pierwszej Republiki. Trzykrotnie pełnił funkcję premiera. Po raz pierwszy został powołany przez prezydenta Manuela de Arriaga do utworzenia gabinetu jako lider Partii Republikańsko-Demokratycznej.
Był Przewodniczącym Ministrów (premierem) oraz ministrem finansów przez rok (od 9 stycznia 1913 do 9 lutego 1914), w trakcie którego udało mu się ustabilizować portugalską gospodarkę. Ponownie objął te stanowiska od 29 listopada 1915 do 16 marca 1916. Ostatni raz pełnił funkcję premiera od 25 kwietnia 1917 do 8 grudnia 1917 w rządzie jedności narodowej, znanym jako „Święta Unia”, który popierał udział Portugalii w I wojnie światowej. Po wojskowym przewrocie zorganizowanym przez Sidónio Paisa w grudniu 1917 roku, udał się na emigrację do Paryża, gdzie już nigdy nie wrócił do swojej ojczyzny na stałe.
Z uwagi na swoje silne przekonania antyklerykalne, był nazywany przez swoich przeciwników Mata-Frades (co można przetłumaczyć jako „Zabójca zakonników”).
Bibliografia
Costa Afonso Augusto, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-08-14].