Afera na Okęciu
„Afera na Okęciu” to potoczne określenie zdarzeń związanych z niektórymi piłkarzami reprezentacji Polski, które miały miejsce pod koniec lat 80. XX wieku i doprowadziły do dymisji selekcjonera Ryszarda Kuleszy.
Wydarzenia przed meczem
28 listopada 1980 roku w Hotelu Vera w Warszawie zespół reprezentacyjny zebrał się przed wyjazdem na mecz eliminacyjny do Mistrzostw Świata w Hiszpanii z drużyną Malty. W dniu wylotu, jeden z zawodników, bramkarz Józef Młynarczyk, przybył na lotnisko na Okęciu w stanie nietrzeźwym, jak donosili dziennikarze. Selekcjoner Ryszard Kulesza podjął decyzję o pozostawieniu go w kraju. W obronie Młynarczyka stanęli trzej inni reprezentanci: Zbigniew Boniek, Stanisław Terlecki oraz Władysław Żmuda. Ostatecznie Kulesza zdecydował się zabrać Młynarczyka na zgrupowanie we Włoszech przed meczem z Maltą. Jednak władze Polskiego Związku Piłki Nożnej (PZPN), na czele z prezesem generałem Marianem Rybą, postanowiły ukarać Młynarczyka, Bońka, Terleckiego i Żmudę, nakazując im powrót do kraju. Mecz z Maltą odbył się bez ich udziału, a zawodnicy zostali odsunięci od gry w drużynie narodowej. Selekcjoner Ryszard Kulesza również stracił stanowisko.
Incydent podczas meczu
W trakcie samego meczu w Gżirze na Malcie, przy wyniku 2:0 dla Polski, maltańscy kibice zaczęli obrzucać polskich piłkarzy kamieniami, co doprowadziło do przedwczesnego zakończenia spotkania przez sędziego. Ponieważ FIFA uznaje walkower jako wynik 2:0, rezultat meczu został utrzymany.
Kary nałożone przez PZPN
20 grudnia 1980 roku PZPN ogłosił kary: Zbigniew Boniek i Stanisław Terlecki zostali zdyskwalifikowani na rok, Władysław Żmuda oraz Józef Młynarczyk na osiem miesięcy (z czego Młynarczyk miał dwa lata zakazu na reprezentację), a Włodzimierz Smolarek otrzymał dwa miesiące w zawieszeniu na pół roku.
Rehabilitacja i powroty do drużyny
Trzech z ukaranych zawodników przyznało się do winy, licząc na złagodzenie kar. Żmudzie zawieszono dyskwalifikację już w lutym 1981 roku, a Bońkowi i Młynarczykowi w lipcu tego samego roku. Tylko Terlecki nie wrócił już do reprezentacji. Pozostali trzej piłkarze, dzięki staraniom nowego trenera Antoniego Piechniczka, szybko wrócili do drużyny narodowej. W 1982 roku odegrali kluczowe role podczas Mistrzostw Świata w Hiszpanii, gdzie Młynarczyk był jednym z najlepszych bramkarzy turnieju, Żmuda wyróżniał się spokojem i odwagą, a Boniek zdobył cztery bramki, co zaowocowało kontraktem z Juventusem.
Film dokumentalny
Wątek „afery na Okęciu” został przedstawiony w filmie dokumentalnym pt. Mundial. Gra o wszystko, który zrealizowano w 2012 roku.
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski i in., Biało-Czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski (3) 1971–1980, Katowice 1996;
- Biało-Czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski (4) 1981–1997, Katowice 1997 (tomy 16 i 20 Encyklopedii Piłkarskiej FUJI pod red. Andrzeja Gowarzewskiego)