Afera Lakmusa to osiemnasty tom serii przygód młodego reportera Tintina oraz jego psa, Milusia. Komiks został stworzony przez Hergé.
Benoît Peeters, autor biografii Hergé, w książce Tintin and the World of Hergé uznał ten tom za najlepszy w całej serii. Z kolei oficjalna strona internetowa Tintina określa Aferę Lakmusa jako najbardziej detektywistyczną część cyklu.
== Treść ==
Akcja książki rozgrywa się w latach 50. XX wieku, kilka miesięcy po powrocie z Księżyca. Tintin i kapitan Baryłka postanawiają wybrać się na spacer wokół Księżymłyna, jednak niespodziewanie zaskakuje ich burza, zmuszając ich do powrotu do domu.
W trakcie burzy mają miejsce tajemnicze zdarzenia. W zamku szklane przedmioty zaczynają pękać bez wyraźnej przyczyny. Następnie do zamku wbiega Serafin Lampion, denerwujący agent ubezpieczeniowy, szukając schronienia. Twierdzi, że szyby w jego samochodzie niespodziewanie popękały.
Po ustaniu burzy Lampion wychodzi na zewnątrz, ale nagle słychać strzał, a kapitan z Tintinem znajdują go ukrytego w krzakach. Oprócz niego dostrzegają jeszcze innego mężczyznę, który znika, gdy wzywają policję. W międzyczasie profesor Lakmus, pracujący w swoim laboratorium, wraca do Księżymłyna. Nie przejmując się wydarzeniami, oznajmia, że następnego dnia wyjeżdża na kongres do Genewy.
Po wyjeździe profesora sytuacja się stabilizuje. Tintin podejrzewa, że Lakmus może być w jakiś sposób związany z tymi dziwnymi incydentami i proponuje Baryłce przeszukanie laboratorium. Odkrywają dziwne urządzenie ultradźwiękowe i są zdumieni, gdy obok nich przebiega mężczyzna z Wschodniej Europy w płaszczu i masce. Intruz ucieka po tym, jak kapitan zostaje znokautowany. Jednak Miluś gryzie kieszeń jego płaszcza, z której wypadają klucz i pudełko bałkańskich papierosów z napisem Hotel Cornavin (gdzie Lakmus zatrzymuje się w Genewie). Podejrzewając, że profesor jest w niebezpieczeństwie, Tintin i kapitan postanawiają podążyć za nim do Szwajcarii.
W Genewie Tintin i Baryłka nie udaje się schwytać profesora, ponieważ kapitan przewraca się po tym, jak mężczyzna w identycznym płaszczu, jak ten z laboratorium, podkłada mu nogę. Podążają za Lakmusem do Nyonu, gdzie ma spotkać profesora Topolina. W drodze do Nyonu ich taksówka zostaje zepchnięta do jeziora przez mężczyzn z hotelu, ale udaje im się wydostać i dotrzeć do domu Topolino. Znajdują tam parasol Lakmusa, lecz nie samego profesora. Wkrótce odkrywają profesora Topolino związanego i leżącego na węglu w piwnicy. Topolino twierdzi, że to Lakmus go tam zepchnął, ale po zobaczeniu zdjęcia profesora stwierdza, że to nie ten sam człowiek. Dochodzą do wniosku, że ktoś podszywający się pod Lakmusa zamknął profesora Topolino w piwnicy, a następnie porwał prawdziwego Lakmusa, gdy ten przybył. W momencie, gdy to ustalają, mężczyźni, którzy przeszkadzali Tintinowi i Baryłce w Genewie, wysadzają dom Topolino z zamiarem zabicia wszystkich, lecz cała trójka zostaje lekko ranna i trafia do szpitala.
Tintin i Baryłka stwierdzają, że urządzenie ultradźwiękowe z laboratorium było odpowiedzialne za pęknięcie szkła w Księżymłynie. Jednak to zniszczenie szkła to tylko początek. Lakmus odkrył, jak przerobić to urządzenie na broń, która potrafi niszczyć metal (budynki, czołgi itp.). Zmartwiony możliwymi konsekwencjami użycia tej maszyny, planował skonsultować się z Topolino, któremu opisał zmiany w listach. Jednak lokaj profesora, Borys, pochodzący ze Skrainy, dowiedział się o tym i poinformował o urządzeniu skraińskie służby wywiadowcze.
Wkrótce okazuje się, że syldawskie służby wywiadowcze również są świadome istnienia urządzenia i jego potencjału. Lakmus, porwany przez Skraińców, zostaje odbity przez Syldawian. Tintin oraz Baryłka próbują go uratować, informując o sytuacji przez radio… Lampiona: w trakcie pościgu za Syldawianami nad Jeziorem Genewskim w kierunku Francji, kapitan stara się połączyć z policją przez radio, jednak nieustannie rozmawia z Lampionem, który myśli, że to żart. Później, gdy Nestor, lokaj w Księżymłynie, informuje Baryłkę, że laboratorium Lakmusa zostało okradzione, Lampion znowu przerywa rozmowę, twierdząc, że to nieważne i nie udziela kapitanowi informacji na temat śledztwa.
Syldawianie, ścigani przez Tintina i kapitana, uciekają samolotem, a Lakmus pozostaje ich więźniem. Niestety, ich samolot zostaje zestrzelony na terytorium Skrainy, co prowadzi do narastającego konfliktu między narodami. Tintin i Baryłka udają się do Skrainy w nadziei, że znów spotkają swojego przyjaciela.
Przed wylotem napotykają na skraińskich szpiegów, którzy myśleli, że się ich pozbyli. Dzwonią do pułkownika Sponsza, komendanta tajnej policji skraińskiej. Sponsz organizuje transport, aby Tintin i kapitan zostali przewiezieni z lotniska do stolicy kraju, Szohôdu. Są eskortowani przez dwóch agentów, którzy kontrolują każdy ich ruch, do luksusowego hotelu, pełnego urządzeń szpiegowskich. Sponsz liczy na to, że uda mu się powstrzymać ich przed uwolnieniem Lakmusa i zdobyciem informacji na temat urządzenia ultradźwiękowego, które przekaże Skraińcom. Tintin zdaje sobie sprawę z sytuacji, a aby zmylić szpiegów, mówi niejasno i niezrozumiale (to nie były chrząszcze, kapitanie, tylko łuskoskrzydłe). Podczas kolacji dziennikarz zamawia cztery butelki szampana i upija szpiegów, którzy zdradzają mu, że za porwaniem stoi pułkownik Sponsz.
Tymczasem na tajnym spotkaniu skrajińskich wojskowych ujawnione zostają możliwości urządzenia: naukowcy odkryli, że może ono niszczyć szkło i glinę, a także prowadzą badania nad prototypem, który ma być użyty jako broń masowego rażenia.
W pobliskiej operze Tintin i Baryłka spotykają Biankę Castafiore, której towarzyszy pułkownik Sponsz. Przyjaciele chowają się w szafie i podsłuchują rozmowę Sponsza z Castafiore (chociaż to pułkownik chciał podsłuchiwać Tintina i kapitana w hotelu). Sponsz zdradza miejsce uwięzienia Lakmusa, którym jest forteca w Bakhinie, oraz próby nakłonienia go do ujawnienia planów swojego wynalazku. Jeżeli to zrobi, będzie musiał, w towarzystwie dwóch przedstawicieli Czerwonego Krzyża, oświadczyć, że dobrowolnie przyjechał do Skrajiny, aby ujawnić plany wojsku. Sponsz dodaje, że akt uwolnienia profesora znajduje się w jego płaszczu, wiszącym w szafie, w której ukrywają się Tintin i kapitan.
Tintin i Baryłka zabierają dokumenty i, przebrani za członków Czerwonego Krzyża, postanawiają uwolnić profesora. Gdy Sponsz dowiaduje się o ich planach, wszczyna alarm, ale trio przyjaciół udaje się uciec samochodem, a później czołgiem, z kraju. Po powrocie do Księżymłyna znajdują Serafina Lampiona, który przeniósł się do zamku z rodziną i omal go nie zniszczył. Lakmus, przerażony konsekwencjami użycia swojego wynalazku, pali swoje plany… w fajce kapitana Baryłki, gdy ten ma ją w ustach. Twarz kapitana zostaje lekko poparzona, a wściekły kapitan mówi profesorowi, że „doprowadza go do szaleństwa”. Lakmus błędnie interpretuje to jako „szkarlatynę” i informuje o tym Serafina Lampiona. Na początku Lampion traktuje to jako żart, ale później przypomina sobie, że szkarlatyna jest chorobą zaraźliwą i postanawia wyprowadzić się z Księżymłyna.
== Przypisy ==
== Linki zewnętrzne ==
The Calculus Affair. Tintin.com. [dostęp 2019-07-21]. (ang. • fr. • hiszp. • niderl. • chiń. • jap.).