Afek

Afek (hebr. אפק; ang. Afeq) to kibuc zlokalizowany w Samorządzie Regionu Matte Aszer, w Dystrykcie Północnym w Izraelu. Należy do Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Położenie

Kibuc Afek znajduje się na wysokości 25 metrów n.p.m. na równinie przybrzeżnej Izraela. W odległości 5 km na północny zachód leży Zatoka Hajfy, natomiast 1 km na południe i wschód rozciągają się wzgórza Zachodniej Galilei, z których spływają liczne strumienie. Na północ od kibucu przepływają strumienie Evlajim i Kankan. W bliskim sąsiedztwie Afek znajdują się miasta Kirjat Bialik, Tamra, Szefaram, Kirjat Atta oraz miejscowości Dżudajda-Makr, I’billin, kibuce Kefar Masaryk i Jasur, moszaw Kefar Bialik oraz wioska komunalna Micpe Awiw.

Podział administracyjny

Afek należy do Samorządu Regionu Matte Aszer, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym.

Demografia

W kibucu zamieszkują wyłącznie Żydzi. Społeczność ta jest świecka.

Historia

W przeszłości w tej okolicy istniało biblijne miasto Afek, które należało do pokolenia Asera. W pobliżu znajdowała się również arabska wioska Wa’arat as-Sarris. Na początku XX wieku żydowskie organizacje syjonistyczne zakupiły te tereny od arabskich właścicieli. W 1935 roku powstała osada nazwana Plugat HaJam (hebr. פלוגת הים), która znajdowała się na wydmach w rejonie obecnego osiedla Hajfy, Kirjat Chaim. Grupa założycielska przeszła wcześniejsze szkolenie w kibucu Jagur. Po wybuchu arabskiego powstania w Palestynie w 1936 roku, strajkujący dokerzy opuszczili Port Hajfa, co wykorzystali mieszkańcy Plugat HaJam, podejmując pracę w porcie.

W 1938 roku osada rozpoczęła sadzenie sadów owocowych, jednak w tym samym czasie społeczność żydowska postanowiła wzmocnić swoją obecność w Zachodniej Galilei. Dlatego też, 28 maja 1939 roku, osadę przeniesiono w okolice miasta Akka. Był to typowy obronny kibuc, wyposażony w wieżę wartowniczą i obronną palisadę. Przemianowano go na Miszmar HaJam (hebr. משמר הים). Mieszkańcy planowali utrzymywać się z rybołówstwa, jednak okazało się, że tamtejsze wydmy nie nadają się do tego celu, co zmusiło ich do skoncentrowania się na działalności rolniczej, która była utrudniona przez słabe piaszczyste gleby.

W maju 1940 roku kilku członków kibucu przeniosło się w rejon Cezarei Nadmorskiej, gdzie utworzyli prowizoryczny rybacki ośrodek szkoleniowy Agencji Żydowskiej. Mieszkańcy kibucu poszukiwali nowej lokalizacji, sprzyjającej rozwojowi rolnictwa. Na początku 1941 roku wybrano obecne miejsce. W 1942 roku brytyjskie władze mandatowe znacjonalizowały pola uprawne Miszmar HaJam pod budowę obozu wojskowego, co przyspieszyło decyzję o przenosinach. Przeniesienie miało miejsce po zakończeniu II wojny światowej, 18 września 1946 roku. W 1947 roku zmieniono nazwę na Afek. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w 1948 roku w kibucu stacjonowała jednostka bojowa Palmach, która 14 stycznia 1948 roku odpierała atak milicji Druzów. W obliczu rosnącego zagrożenia ewakuowano kobiety i dzieci. Po zakończeniu I wojny izraelsko-arabskiej w 1949 roku, kibuc przejął część ziemi wysiedlonej wioski arabskiej Wa’arat as-Sarris.

Edukacja

Kibuc posiada własne przedszkole oraz szkołę podstawową, która kształci z naciskiem na tolerancję i integrację, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony środowiska.

Kultura i sport

W Afek znajduje się dom kultury z biblioteką. Kibuc prowadzi także centrum dla odwiedzających, gdzie organizowane są sesje dotyczące historii rozwoju rolnictwa w regionie. Mieszkańcy mogą korzystać z basenu pływackiego, boiska do piłki nożnej, kortów tenisowych oraz sali sportowej z siłownią i spa.

Turystyka

Największą atrakcją w okolicy jest rezerwat przyrody Tel Afek, który obejmuje pozostałości okolicznych bagien oraz ślady dawnych osad na wzgórzu tell.

Gospodarka

Gospodarka kibucu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie oraz hodowli drobiu i ryb. W Afek funkcjonują także zakłady produkcyjne odzieży bawełnianej, ozdób z tkaniny i sprzętu medycznego. Coraz większe znaczenie ma także turystyka.

Infrastruktura

Kibuc dysponuje własną przychodnią zdrowia, pralnią, sklepem wielobranżowym oraz warsztatem mechanicznym.

Transport

Z kibucu prowadzi droga na południowy zachód w kierunku drogi nr 79, którą można dotrzeć na północny zachód do budowanego węzła drogowego z autostradą nr 22, prowadzącą do miasta Kirjat Bialik i skrzyżowania z drogą nr 4. Natomiast kierując się na południowy wschód wzdłuż drogi nr 79, można dojechać do skrzyżowania z drogą nr 781 (zjazd na południowy zachód do Kirjat Atta lub na północny zachód w kierunku I’billin) lub dalej do węzła drogowego z drogą ekspresową nr 70.