Afanasij Fet

Afanasij Afanasjewicz Fet

Afanasij Afanasjewicz Fet (ros. Афанасий Афанасьевич Фет, właściwie Afanasij Afanasjewicz Szenszyn (ros. Афанасий Афанасьевич Шеншин); urodził się 23 listopada?/5 grudnia 1820 w wsi Nowosiołki, w Imperium Rosyjskim, zmarł 21 listopada?/3 grudnia 1892 w Moskwie, Imperium Rosyjskie) był rosyjskim poetą. Stanowił jednego z prekursorów poezji symbolistycznej, a jego twórczość charakteryzowała się opozycją do tak zwanej poezji obywatelskiej, w której unikał tematów społeczno-politycznych. Jego wiersze koncentrowały się na przyrodzie oraz stanach uczuciowych, szczególnie na przeżyciach miłosnych, ukazując różnorodność wrażeń i doznań.

Postrzegany jako epigon romantyzmu, jednocześnie był jednym z pierwszych rosyjskich parnasistów. Tworzył subtelną lirykę oraz krótkie, nastrojowe miniatury, bogate w poetycką ekspresję i ulotne przeżycia.

Życiorys

Afanasij Fet był nieślubnym synem ziemianina z Orła, Afanasija Nieofitowicza Szenszyna (ros. Афанасий Неофитович Шеншин) oraz Niemki, Charlotty Foeth, która po ucieczce do Rosji i przyjęciu prawosławia przyjęła imię Jelizawieta Pietrowna Fiot (ros. Елизавета Петровна Фёт); jej panieńskie nazwisko to Becker. Do czternastego roku życia używał rosyjskiego nazwiska Szenszyn i pod tym nazwiskiem publikował swoje utwory. W wieku 14 lat stracił prawo do tego nazwiska oraz rosyjskie poddaństwo i stał się poddanym Hesji-Darmstadt jako Afanasij Foet (Fiot). Prawo do noszenia nazwiska ojca zyskał dopiero po 53 roku życia, natomiast w literaturze znany jest pod nazwiskiem Fet.

Fet był również uznawany za tłumacza poezji oraz dzieł filozoficznych z języka niemieckiego i łaciny. W jego dorobku znajdują się między innymi tłumaczenia obu części „Fausta” autorstwa Johanna Wolfganga Goethego, a także dzieł Owidiusza, Wergiliusza i traktatów Kanta oraz Schopenhauera.

Wybrana twórczość

Zbiory wierszy

1840 – Liriczeskij pantieon (ros. Лирический пантеон)
1883-1901 – Wieczernije ogni (ros. Вечерние огни)

Poematy

1842 – Talisman (ros. Талисман)
1847 – Sakontała (ros. Саконтала)
1856 – Son poruczika Łosiewa (ros. Сон поручика Лосева)
1856 – Dwie lipki (ros. Две липки)
1858 – Sabina (ros. Сабина)
1869 – Lizias i Bakchida idiłlija (ros. Лизиас и Вакхида идиллия)
1884 – Studient (ros. Студент)

Ballady

1842 – Tajna (ros. Тайна)
1843 – Legienda (ros. Легенда)
1846 – „Pri swietie łampady nad czornym suknom…” (ros. «При свете лампады над чёрным сукном…»)
1847:
Sołowiej i roza (ros. Соловей и роза)
„Pod pałatkoju puncowoj…” (ros. «Под палаткою пунцовой…»)
Lichoradka (ros. Лихорадка)
Zmiej (ros. Змей)
Mietiel (ros. Метель)
Kurgan (ros. Курган)
1872 – Krioz (ros. Крёз)
1883 – „Ty tak lubisz gulat’…” (ros. «Ты так любишь гулять…»)
1891 – Miesiac i roza (ros. Месяц и роза)