Aethina tumida
Aethina tumida to gatunek niewielkiego chrząszcza należącego do rodziny łyszczynkowatych (Nitidulidae), który stanowi zagrożenie dla pasiek pszczelich.
Historia
Gatunek Aethina tumida jest endemicznym przedstawicielem fauny Afryki subsaharyjskiej. Po raz pierwszy został zauważony poza Afryką w 1998 roku, w pasiekach na Florydzie w Stanach Zjednoczonych, a następnie rozprzestrzenił się na inne stany, takie jak Karolina Południowa i Georgia.
W 2002 roku chrząszcz ten został również wykryty w Australii, gdzie pojawił się po raz pierwszy w Nowej Południowej Walii.
Biologia
Dorosłe osobniki charakteryzują się wydłużonym kształtem i spłaszczonym ciałem, osiągając długość równą około jednej trzeciej długości ciała pszczoły robotnicy. Mają czarne ubarwienie, trzy pary nóg oraz czułki zakończone w formie maczugi. Żywią się w ulu oraz w miejscach, gdzie przechowywane są plastry.
Samica składa jaja w ulu, zarówno na plastrach, jak i w szparach. Po 2-4 dniach z jaj wylęgają się larwy, które, podobnie jak dorosłe chrząszcze, żywią się jajami, czerwiem pszczelim, pyłkiem, miodem oraz woskiem. Larwy po 7-21 dniach opuszczają ul i spadają na ziemię, gdzie się zakopują, przechodząc w stadium poczwarki. Po 3-4 tygodniach z poczwarki wylęgają się młode chrząszcze. W pierwszych dwóch dniach po wylęgu są bardzo aktywne i potrafią latać w promieniu do 25 km, kierując się zapachem rodziny pszczelej, aby dotrzeć do ula.
Objawy inwazji
Pszczoły nie mają skutecznych sposobów obrony przed tym chrząszczem. Już kilka samic, które dostaną się do ula, może spowodować masowe zniszczenie plastrów i czerwiu przez wylęgłe larwy. Uszkodzone plastry stają się nieodpowiednie do wychowu czerwiu ani do przechowywania miodu i pyłku. Odchody larw zanieczyszczają miód, co prowadzi do jego fermentacji i wyciekania z komórek plastra. Dodatkowo, larwy wydzielają nieprzyjemny zapach, który działa odstraszająco na pszczoły.
Zwalczanie
Kontrola populacji chrząszcza skupia się na utrzymywaniu czystości w ulu oraz niszczeniu larw znajdujących się w glebie. Wykorzystywane są również środki chemiczne do eliminacji larw w ulu. Aethina tumida ginie zimą, gdy nie przebywa w rodzinie pszczelej oraz w nieogrzewanych pomieszczeniach. Wszystkie etapy jego rozwoju obumierają w temperaturze poniżej -12 °C.