Aethelbald z Mercji
Aethelbald z Mercji (zm. 757 w Seckington) był królem Mercji od 716 roku i stał na czele wszystkich królestw anglosaskich pomiędzy rzeką Humber a kanałem La Manche.
Jego dominacja stała się możliwa po śmierci potężnego króla Kentu, Wihtreda w 725 roku, oraz abdykacji króla Wessexu, Ine w 726 roku. W czasie rządów Aethelbalda Londyn przeszedł z rąk Essexu pod kontrolę Mercji. Pomimo że okazywał hojność wobec Kościoła, został potępiony w liście (746 lub 747) przez Bonifacego oraz innych anglosaskich biskupów misyjnych w Niemczech z powodu swojego rozwiązłego stylu życia i naruszania praw kościelnych. W 749 roku uwolnił kościoły od wszelkich zobowiązań finansowych, z wyjątkiem naprawy mostów i budowy umocnień obronnych. W dokumentach, które wydawał, posługiwał się tytułem „król Brytanii”. Został zamordowany przez swoich sług.
Bibliografia
Encyclopædia Britannica Eleventh Edition